Page 63 - 2023年1月《湄公河》

悦读 / อาหารสมอง

่
หลเจวยน นักเขียนร่วมสมัยจน เกดในปี พ.ศ. 2522 ทคายทหารฝ่ายผลตและกอสร้าง เขตซินเจยง บรรพบรษ
ี
่
ุ
ุ
ิ
ี่
ี
ี่
ิ
ี
ุ
ของเธอมาจากอาเภอเลอจอ มณฑลเสฉวน หลเจวยนเร่มงานเขียนในปี พ.ศ. 2542 ตพิมพ์ชดรวมเรองส้น เช่น หิมะ
ี
่
�
ั
่
ี
ื
้
ิ
่
ื
ี
้
เกาบท อลไตของฉัน ทุงทานตะวนอนไกลโพ้น
ั
ั
่
ั
ั
งานเตนร�าในหมู่บ้าน คดจากชดรวมเรืองสั้น อลไตของฉัน หนังสือเลมนี้บันทกเรืองราวการใช้ชีวตของผู้เขียน
้
ิ
่
ึ
ุ
่
่
ั
ิ
ิ
ุ
ในทองถ่นอลไตเขตปกครองตนเองซินเจยงอยกูร์ โดยผู้เขียนตดตามการใช้ชีวตเร่ร่อนของชาวปศุสัตวในทุงหญ้า
์
ั
ิ
ี
้
่
ิ
ช่วงฤดูหนาวและฤดูร้อน ไดพบปะผู้คนและเรืองราวทแปลกใหม่ และไดสัมผัสกบธรรมชาตอย่างใกลชิด เป็นการ
่
ั
้
ี่
้
้
ึ
ิ
้
ั
ิ
ิ
่
ี
บอกเลาถงสภาพวถชีวตของผู้คนทองถ่นอลไต
ู
เจาสาวสวมผ้าคลุมหน้าผืนยาว นั่งอย่ทามกลางกอง มาอย่างช้า ๆ
่
้
ี
ั
ั
ี
ั
ั
ของขวญราวภูเขาขนาดย่อม ผนังท้งส่ดานของห้องแขวน ทุกคนโห่ร้องพร้อมกน พวกผู้ชายแย่งกนปร่เข้าไป แต ่
้
ั
็
ั
ั
้
้
้
�
้
ี่
เตมไปดวยผืนผ้ายาวบ้างสั้นบ้าง ซึ่งเป็นของขวญทแขก เจาสาวกมหน้าตา ไม่ยอมมองใคร หมุนตวกลบ ย�าเทาออก
้
้
ื
่
ี
ั
ั
เหรอน�ามามอบให้ พนตรงกลางห้องมีพรมยกดอกและ จงหวะเตน ชายคนหนึ่งทอยตรงขามกบเธอรีบยาเทาตาม
ื
ู
่
�
้
่
้
ี
ั
ี
ู
พรมปพนพับวางซ้อนกนเป็นกอง ยังมีพรมยกดอกเป็น จงกลายเป็นผูโชคดทไดรบเกยรตเตนรากบเจาสาวเป็น
ี
่
้
้
ิ
�
้
้
ื
ั
ั
้
ึ
ึ
่
ี
่
ั
ี่
ั
่
ี
ื
้
�
ั
ม้วน ๆ อกมากมายต้งเรียงรายทมุมห้อง สารับอาหารอน เพลงแรก ในไม่ช้า คนทเหลอตางพากนดงคูเตนร�าจาก
โอชะเลศหรถูกจดวางไวอย่างสงบเสงยมบนโตะเตย ซ่งไร ้ กลมคน... บรรดาผูหญิงของฝ่ายเจาสาวเดนแทรกอย่ทาม
ิ
่
้
ี
่
ู
ี
้
่
ิ
ั
ึ
ุ
๊
้
้
ู
ร่องรอยของการแตะตอง เจาสาวนั่งตวตรงบนเตยงไม้ กลางกลุมฝูงชนทเตนร�า เพือส่งมอบผ้าเช็ดหน้าให้แก ่
้
้
้
ี
ี่
่
่
ั
ื
ี
่
่
้
้
ึ
ี
แกะสลกทมีผ้าม่านหนาทบ ไม่ขยับเขยอน บรรดาหญิงสาวทถูกขอเตนราช่วงตน ๆ เพลง ดวยการนี ้
้
�
้
ั
้
็
่
ุ
่
่
ึ
ี
ั
ี
่
เดก ๆ กลมหนึ่งยืนออกนทหน้าประตูยนหน้ามองเข้า สาว ๆ ทไดรับผ้าเช็ดหน้ามากทสุดจงเป็นความภูมิใจอย่าง
ื
่
ี
็
ั
ไปข้างใน แตพวกเขาไม่ไดรับอนุญาตให้เข้าไป ฉนกยืนอย ู ่ ย่ง ซ่งตลอดช่วงฤดูใบไม้ร่วงคุณจะไดมาสักกผืนกนละนั่น
ั
ึ
้
ิ
้
ี
่
่
้
่
ุ
ี
่
้
้
่
ั
้
่
ี
้
็
ดานหลงกลมเดก ๆ เหลานั้นดวย มองเขาไปดานในจาก แม้วาผ้าเช็ดหน้าแบบนีจะเป็นเพียงผ้าส่เหลยมพิมพ์ลาย
ั
็
็
ั
้
ี
่
์
็
ระยะไกล ทนใดนั้นดานหลงกมีเสียงเอะอะสับสนอล- ดอกผืนเลก ๆ ธรรมดา ๆ มีราคาผืนละไม่กเซนตกตาม
ิ
�
่
หม่านดงข้น แสงสวางเจดจามากย่งข้น เมือหันหลงมองไป แตเดมสมัยกอน ผู้หญิงจะเป็นผู้ทาผ้าเช็ดหน้าเอง
่
ิ
ั
ิ
้
ั
่
่
ึ
ึ
ิ
ื
้
พวกผูหญงถอจานกบข้าว เดนแทรกไปมาระหวางห้อง บรรจงถกลวดลายอย่างประณีตรอบริมผ้าไหมสีสดใส
่
ิ
ั
ั
่
ี
ั
ื
ตาง ๆ เพอเสริฟอาหารบนโตะจดเลยง ขนาดส่เหลยมจตุรัสดวยเส้นดายเลก ๆ หลากสีสัน บางคน
้
่
้
้
๊
ี
ี
่
ั
็
ั
ั
ั
ทนใดนั้น เสียงเทสเปียโนไฟฟ้ากรีดเสียงกงวานยืดยาว ยังปักลวดลายหรือวนเดอนปีไวทมุมหนึ่งของผ้าเช็ดหน้า
ี
่
ื
้
มาจากลานนอกบาน หนุมสาวท้งหมดทอยในงานเลยง เคยมีเดกผู้หญิงคนหนึ่งใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนเกาแบบนี้ห่อ
ู
่
่
็
่
ั
่
้
ี
ี
้
้
้
�
ลุกข้นยืน และการเตนรากไดเร่มข้น พวกเราทยอยกน เนยแข็งมอบให้ฉัน เนยแข็งรับประทานหมดแลว เหลอแต ่
ื
ึ
ึ
ั
ิ
็
้
่
้
ี
่
้
ื
้
้
้
ไปลางมือ สวมเสอโคทแลวออกไปข้างนอก ทลานบ้าน ม้า ผ้าเช็ดหน้า วางพาดไวบนขอบหน้าตาง สภาพมอซอยับ
ื
ื
ู
่
ี
่
่
่
่
นั่งทีวางอยู่รอบ ๆ พนทีเปิดโลงถูกจองเต็มอย่างรวดเร็ว ย่ย่ จนแทบไม่มีใครมองออกวามันคออะไร มีเพียงฉันเทา
้
็
ั
้
ึ
่
่
ี
ั
้
ี
ผูทไม่สามารถจบจองทนั่งไดกพากนปีนข้นไปบนกองฟืน นั้นทจาร่องรอยงดงามแห่งกาลเวลาอนยาวนานเหลานั้น
ั
่
�
ี
่
้
้
ั
ี
�
่
่
่
ข้างกาแพงลานบ้าน มีบางส่วนนั่งลงบนขั้นบันไดหน้า ได ผูหญิงเหลานั้นทเคยกมมุมหนึ่งอนนุมนิ่มของผ้าเช็ด
ุ
่
ี
้
ั
ประตู ยังมีคนยืนอกเป็นจานวนมาก รายลอมรอบลาน หน้านี้ เตนร�ากบคูเตนอย่างเขินอายระคนความอ่มเอม
้
ิ
้
�
กวางเป็นวงกลม จงหวะเตนราเพลงแรกไดเร่มข้น เพลง เปรมปรีด์... เวลานั้นเธอยังออนวย พร้อมดวยความฝัน
้
ั
�
ึ
ิ
้
ิ
่
ั
้
้
ิ
ั
้
้
่
่
บรรเลงเลนไปไดสักพักหนึ่ง เจาสาวจงคอยปรากฏตวออก แสนหวานในดวงจต
ึ
63