Page 29 - 2024年7月《湄公河》
P. 29

特稿 /  รายงานพิเศษ


                                                                    ิ
                                                                                               ู
                                                                                                            ุ
                                                       �
               ี
                            ั
                                                                                                       ื
                         ุ
                      ั
              ยนัสำายพินัธ์ระดบโลก” ตลอดระยะเว่ลา 29 ปีทีผิ่านัมา  เดนัทางข้ามภูเขาและแม่นัำาของยนันัานั เดอนัมิถินัายนั
                                          ์
                        ำ
                                                    ้
                                                  ิ
                      ึ
                 ั
                                                                                        ่
                                                                                                           ่
                                                                                                ำ
                              ้
                                                           ่
                                                                                                  ั
                                                                   ึ
              หว่งปินั ซู�งทางานัดานัการอนัุรักษธรรมชาตไดใช้ภาพิถิาย  ถิงสำิงหาคุมของทุกปีเป็นัชว่งเว่ลาสำาคุญในัการถิายภาพิ
                                             �
                                             ี
                                                                                             �
                     ั
                                         ั
                        ึ
                                           ุ
                                                                         ้
              ในัการบนัทกสำัตว่และพิชสำายพินัธ์ทหายากมาก เชนั นัก  กลางแจีงของเขา ในัชว่งเว่ลานัี เป้าหมายเดยว่ของเขา
                                                                                                        ี
                             ์
                                  ื
                                                                                     ่
                                                         ่
                                                                                              ี
                                                                                                     ี
                                                         ่
                                                                                              �
                                                                                   �
                                       ี
                                        ้
                     ้
                                                           ี
                                                                                                     �
                                                                   ื
                                                                                      ้
              กระสำาทองขาว่ในัภูเขาเกาหลกง ลงขนัทองแม่นัำานัูเจียง  คุอเข้าไปในัภูเขาเพิือคุนัหาพิืชทราบสำูงทหายาก
                                           ิ
                                    ู
                              ิ
                                                                       �
                                                          ั
                                                                                       �
                                                                           ื
                                                                           �
                                                                       ี
                                                                                          ่
                                             ุ
                                      ี
                                                                                       ี
                                                    ั
                                                                                          ู
                ่
              ไกฟ้าหางขาว่ ทาคุนัสำนัยจีนั และกหลาบพินัปีไม้ยกษ  ์   เตยนัจีอเฉี่าเป็นัพิืชทอยในัว่งศ์หญ้างว่งช้าง และเป็นั
                                                                                          ี
                                                                                          �
                                                                                               �
              (Rhododendron giganteum) ฯลฯ ตลอดจีนัภาพิทว่ทศนั์   พิืชทมีรปทรงคุลายผิืนัพิรมทสำว่ยทสำุด เพิอชมคุว่ามงาม
                                                                         ู
                                                                                ้
                                                           ั
                                                        ิ
                                                                      �
                                                                      ี
                                                                                               ี
                                                                                                     ื
                                                                                                     �
                       ิ
                        ั
                                                                                                      ้
              ธรรมชาตอนัลาคุาจีานัว่นัมาก                         ของเตยนัจีอเฉี่า พิว่กเขาเดนัทางมายังแคุว่นัปกคุรองตนั
                             ่
                                                                                         ิ
                               ำ
                                                                       �
                                                                       ี
                                                                           �
                           ำ
                                                                           ื
                                   �
                 “ผิมกาลงว่างแผินัทจีะจีดทาหนัังสำือภาพิเกยว่กบ   เองชนัชาตทเบตตช�ง ทางตะว่นัตกเฉีียงเหนัือของมณฑล
                                                                           ิ
                                   ี
                                                                                 ี
                                                                                 �
                                                            ั
                                                        �
                                                        ี
                                                                                   ิ
                                                                                           ั
                         ั
                                       ั
                                                                             ิ
                                          ำ
                       ำ
                          ุ
              ดอกไม้ป่าในัลมนัำานัูเจียง ประกอบดว่ยดอกไม้ 300 สำาย  ยนันัานั และปีนัขึ�นัไปบนัภูเขาหิมะไป๋หม่าทมีคุว่ามสำูง
                                             ้
                                                                                                        �
                                                                   ู
                                                                                                        ี
                               ่
                                 ี
                          ่
                                                    ็
                              ่
                ั
                                                                   ึ
                                                                                                   ้
                                                                                      ่
                                                       ้
                                                ั
                  ุ
                                                                                              ่
                                               ิ
              พินัธ์ เราไม่คุว่รปลอยให้ผิลงานัศึกษาว่จียเกบไว่ในัคุอม  ถิง 4,900 เมตร ช่างไม่งายเลยกว่าจีะคุนัพิบมันั เขาและ
                                                                            ี
                                                                                                              ี
                                                                                                              �
                                                                                                           ้
                                             ้
                                                                        ่
                ิ
                                                                    �
                                                                                                   ่
                                                  ั
              พิว่เตอร์ เราคุว่รใช้หนัังสำือภาพิทาให้ผิูคุนัร้จีกภูเขาเกาหล ี  เพิือนัรว่มทมแทบจีะหมดเรี�ยว่แรง แตเมือเห็นัตนัเตยนั
                                                                                                     �
                                         ำ
                                                 ู
                                                                         ี
                                                                         �
                                                                            ั
                                                                   ื
                                                                   �
              กงมากข�นั เพิอทจีะปกป้องภูเขาแห่งนัีไดดย�งข�นั” หว่งปินั  จีอเฉี่าทกาลงเบ่งบานั พิลนันัำาตาแห่งคุว่ามปีตกไหลออก
                                                                          ำ
                                                  ิ
                                                 ี
                                                    ึ
                                                                                       ั
                                               ้
                         ื
                         �
                                             �
                     ึ
               ้
                                                                                                          ็
                            ี
                                                         ั
                                                                                                        ิ
                            �
              กลาว่                                               มาจีากดว่งตาของพิว่กเขา
                 ่
                                                                                                 �
                                                                           ี
                                                                                                  ื
                                     ี
                                     �
                                                                                             ่
                                                          ี
                                                                                                            �
                                                                                                            ื
                                                                              ่
                                                                                                         ่
                                        ื
                                        �
                 “คุร�งหนัึ�งผิมเคุยเห็นัเตยนัจีอเฉี่า หรือหญ้าพิรมสำม่ว่ง  ฟ่านัย� กลาว่ว่่าการใช้ภาพิถิายเพิอบอกเลาเรองราว่
                     ั
                                    �
                                                       ี
                                    ี
              (Chionocharis hookeri) ทหายากมากบนัภูเขาทปกคุลุม    ของคุว่ามหลากหลายทางชว่ภาพิ แลว่เปลยนัให้เป็นังานั
                                                       �
                                                                                         ี
                                                                                                      �
                                                                                                 ้
                                                                                                      ี
                                                                                                  ์
                                                                                               ั
                                                    ั
                               ู
              ดว่ยหิมะบนัคุว่ามสำง 4,900 เมตรเหนัือระดบนัำาทะเล   ศิลปะ เป็นัแนัว่โนั้มของการอนัุรกษและการพิัฒนัาในั
               ้
              ดอกไม้เลก ๆ ไลสำจีากนัำาเงนัเป็นัสำม่ว่งและเชือมตอกนั  อนัาคุต “การเผิยแพิรสำิ�งมีชว่ตเหลานัีทซู่อนัอย่ลกเข้า
                                                         ่
                                     ิ
                                                            ั
                                            ี
                      ็
                            ่
                                                     �
                             ี
                                                                                                             ึ
                                                                                                 ่
                                                                                                           ู
                                                                                                   �
                                                                                                     �
                                                                                                     ี
                                                                                     ่
                                                                                            ิ
                                                                                          ี
              เป็นัแพิเหมือนัพิรม” ฟ่านัย� ผิูเช�ยว่ชาญดานัการถิายภาพิ  ไปในัภูเขาของยนันัานั แสำดงให้เห็นัถิงคุว่ามเคุารพิและ
                                                                                ู
                                                       ่
                                                ้
                                                                                                  ึ
                                         ี
                                     ี
                                       ้
              คุว่ามหลากหลายทางชว่ภาพิของจีนัและรองประธานั        คุว่ามรักตอธรรมชาตของยนันัานั”
                                             ี
                                   ี
                                                                                    ิ
                                                                           ่
                                                                                         ู
              สำมาคุมสำ่งเสำริมการคุมคุรองมรดกทางธรรมชาตและ                                               本刊综合
                                                          ิ
                                 ้
                                 ุ
               ั
              ว่ฒนัธรรมแห่งยนันัานั กลาว่
                                    ่
                            ู
                 มีพิืชชั�นัสำูงมากกว่า 19,000 ชนัิดในัยนันัานั ฟ่านัยี �
                                 ่
                                                  ู
              ชาว่คุุนัหมิงเตบโตทนัี โดยศึกษาจีกรว่าลอนักว่างใหญ ่
                                                       ้
                               ี
                                 �
                                           ั
                               �
                                                   ั
                          ิ
                                                          �
                                                          ี
              ของพิชและถิายรปพิืชเหลานัั�นั  เป็นัเว่ลากว่าสำิบปีทเขา
                                                   ่
                             ู
                                    ่
                          ่
                   ื
                                                                                                พิืชและสำัตว่ป่าในัมณฑลยนันัานั
                                                                                                              ู
                                                                                                              ู
                                                                                                       ์
                                                                                                       ์
                                                                                                พิ ืชและ สำ ัต ว่ ป ่ าใ นั มณฑล ย นันั า นั
                                                                                         云南野生动植物 新华社 图 孙勇刚 制图
                                                                                         云南野生动植物 新华社 图 孙勇刚 制图
                                                                                                                29
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34