Page 63 - 2023年5月《湄公河》

ู
่
读友来稿 / บทความจากผ้อาน
ชาวเชียงคานกับความทรงจ�าและหวนระลึกถึงบรรพบุรุษ

่
ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2558 เนืองด้วยหัวข้องาน
ั
ิ
ึ
�
วจยทตองลงภาคสนาม เราจงไปเยือนเชียงคาน อาเภอ
้
ี
่
ึ
็
เลก ๆ ซ่งอยู่สุดชายแดนทางภาคเหนือของประเทศไทย
ั
ู
เชียงคานต้งอย่ริมฝั ่ งแม่น�าโขง มีแม่น�าเป็นพรมแดนระ-
ั
ั
้
หวางไทยกบประเทศลาว แม้วาจะไม่เป็นทร้จกคนเคยใน
่
ุ
่
ี
่
ู
ั
่
่
่
ี
่
หมูนักทองเทยวชาวจน แตกลบเป็นสถานทพักผ่อนยอด
ี
ี
่
ื
่
ี
่
�
่
นิยมสาหรับชาวไทย ทนี คุณสามารถปีนเขาเพอชมพระ-
ิ
ื
อาทตย์ข้น ทอดมองทวเทอกเขาของประเทศลาว ชมพระ- ชายชราเชือสายจนในเมืองเชียงคานโชวภาพคุณพ่อตอนสมัยยังเป็นวยร่น ุ
ึ
ิ
ั
้
์
ี
清刊的华裔老人展示父亲少年时期的画像 供图
ี่
่
อาทตย์ตกทริมฝั ่ งแม่น�าโขง เป็นทรืนรมย์ใจยิ่งนัก
ี่
ิ
ั
ื
เฉกเช่นคนทั่วไป พวกเราเลอกทีพกเป็นอาคารสาม
่
่
ี
่
่
ิ
ิ
ึ
่
ู
ั
่
ั
่
ช้นทสวยงามต้งอย่ริมแม่น�าโขง เมือเปิดหน้าตางออก คุณ ข้นมา พูดไปพร้อมแสดงกรยาทาทาง แตจนใจทภาษาไทย
ี
ี
็
�
ั
่
ู
่
้
่
สามารถมองเห็นแม่น�าโขงไหลเออย ๆ อยเบืองลาง ให้ ของเรามีขีดจากด ส่วนชายชราเองกพูดภาษาจนไม่ได ้
ื
่
ั
ึ
่
้
ั
ี
ึ
่
ความร้สึกสงบ เรามาถงทนีพอดเป็นเวลาใกลพลบคา เดน เลย ท้งสองฝ่ายจงไม่สามารถสือสารกนไดมากกวานี้
ู
่
ิ
ี
้
�
้
้
ั
่
ึ
ิ
ี่
ทอดน่องไปตามแม่น�า พระอาทิตย์สีแดงเต็มดวงค่อย ๆ ถงตรงนี้ เพือนคนหนึ่งทเดนทางไปดวยกนไดหยิบ
็
่
ี
ั
้
่
้
ุ
�
่
ื
่
เคลอนคลอยลง เปลงลาแสงแห่งความเรารอนสดทายของ สมุดพกเลมเลกออกมา และเขียนตัวอกษรจนสองตัวว่า
้
้
ั
ึ
ี
วนบนกระแสน�าทไหลหลาก ทาให้พนผิวน�าสองแสงระยิบ “ประเทศจน” ให้ชายชราดู เขาถงกบยกนิ้วโป้งดวยความ
ั
่
่
ื
้
�
ี
ิ
่
ี
ี
ี่
ั
ั
ี่
�
ี
ระยับ เป็นความงามในอกแบบหนึ่ง เมฆสีแดงทลอยตา ชืนชม เรามีความปีตยินดเป็นอย่างยิ่งทตวอกษรจนได ้
�
้
�
ื
่
่
ื
้
หมู่นกทบินเวยนวน เงาตะคุมของดงตนกลวยและตน กาวข้ามกาแพงภาษา กลายเป็นเครองมือสอสารสาหรับ
ี
่
้
้
ี่
ั
้
่
ู
่
่
ิ
ี
หางนกยงทริมตล่ง ไฟตามทองถนนทยอยสองสวาง เป็น พลเมืองของท้งสองประเทศ ชายชราเชิญชวนพวกเรา
ึ
ื
้
็
่
่
่
ี
ิ
ี่
ู
�
บรรยากาศททาให้ผู้คนเกดความร้สึกเฝ้ารอรัตตกาลท ี่ ไปนั่งเลนทบ้านริมน�าอยางกระตอรือร้น ซ่งเรากมิไดบ่าย-
ิ
ี
ู
่
ึ
�
ั
กาลงจะมาเยือน เพ่งพินิจแม่น�าโขง นึกไปถงคนไทยและ เบ่ยงแตอย่างใด เพราะอยากเห็นสภาพความเป็นอย่ของ
้
ิ
คนลาวสองฟากฝั ่งแม่น�า จริง ๆ แลวพวกเขาลวนมีความ ชาวบ้านทองถ่นในประเทศไทย
้
้
ี
็
ิ
ั
ั
ผูกพันเป็นเครือญาตกน บางกลุมเพิ่งอพยพจากอกฝั ่ ง บ้านของพ่อเฒ่าเป็นบ้านส่ช้นขนาดเลก เขาพาเราเดน
่
ี
ิ
ั
้
ั
ู
่
ี
่
่
ิ
่
ของแม่น�ามาอย่ทนีเพยงไม่กทศวรรษเทานั้นเอง ภารกจ ผ่านห้องโถงไปยงห้องดานหลง ในบ้านสะอาดเป็นระเบียบ
ี
ี
ื
่
ุ
ั
ั
้
ของเราในคร้งนีคือ ใช้เชียงคานเป็นจดหนึ่งของงานวิจย เรียบร้อยมาก เครองใช้ในบ้านและเฟอร์นิเจอร์ทุกชนิดมี
ึ
โดยทาการสารวจเกยวกบการอพยพและการพัฒนาทาง ครบครัน เขาเชิญเรานั่งลง หยิบปากกาและกระดาษข้น
ั
่
�
ี
�
ี
ื
่
ั
่
ุ
ิ
ุ
ี
่
วฒนธรรมของกลมชาตพันธ์ทพูดภาษาไทในตระกูลภาษา มาเขียนว่า “พ่อของผมชอฝู ช่เซิง” จากนั้น เขายังเขียน
ี
่
่
่
ั
ื
ิ
ไต - กะได อกษรจนทีเป็นชอสถานที เช่น ปักก่ง ไห่หนาน หูหนาน
่
้
ิ
่
ี
ขณะกาลงเพลดเพลนกบทศนียภาพทสวยงามบน กวางสี เป็นตน ขณะทเราเกดความสงสัยวาพ่อเฒ่าเรียนร ู ้
ั
ิ
ั
�
ั
ี่
ิ
็
ั
ี
ั
�
ี
ั
่
�
ั
่
ชายฝั ่ งกบเพอน ชายชราคนหนึ่งทีนั่งเงยบ ๆ อยู่ริมทาง อกษรจนได้อย่างไร เขากช้ไปทีวีทีกาลงเปิดอยู่ ทีวีกาลง
่
ื
ี
ี
่
ิ
ั
ไดยินเราคุยกนเสียงเบา ๆ ออกปากถามเราดวยภาษาไทย ถายทอดรายการช่องนานาชาตของสถานีโทรทศน์ซีซีทว ี
้
ั
้
ี
ี
ั
วา “คนญ่ป่นหรือ... คนจนหรือ...” ฉันตอบเขาดวยภาษา ของจน นี่คงเป็นช่องทางหลกในการเรียนภาษาจนของ
่
ี
้
ี
ุ
็
ู
ี
ิ
้
่
ไทยทีเพ่งหัดพูดว่า “คนจน” พอเขาได้ยนกรสึกตืนเต้น พ่อเฒ่า
่
ิ
63