Page 53 - 2025年4月《湄公河》
P. 53

Hi,中国人 /   Hi ชูาวจี่น



































              ตนัมะฮอกกานัีจีนัและตนั Quercus tungmaiensis ซูึ�ง  แรก ช่างภาพิตองใช้ภาพิถิายทางอากาศรว่ม 129 ใบมา
               ้
                                                                                        ่
                                                                               ้
                            ี
                                   ้
                                        �
                                                                                              ้
                                                                                                           ำ
                                                                                                        ี
                                  ์
                      ู
                      ่
                        ้
                                     ่
                ิ
                          ้
              เตบโตอยใตตนัไม้ยักษเหลานัี จีะทาหนั้าทเป็นัป่าชั�นัท ี �  ประกอบกนัเป็นัรปร่างตนัไม้ทั�งตนั สำมาชิกทมสำารว่จีในั
                                                   ี
                                                   �
                                                                                 ู
                                                                                       ้
                                            ำ
                                                                           ั
                                                                                                          ี
                   ่
                                                                                                          �
                                                           ้
                                                                                                            ็
                                                         ิ
                                                                                                  ุ
                                                  ็
                                                                                                               ้
              สำอง สำว่นัพิืชในัว่งศ์ Myrsine semiserrata กจีะแผิ่ก�งกานั  ชดปีนัเขาสำีแดงและเหลองกลายเป็นัจีดสำังเกตทเลกจีอย
                                                                                      ื
                                                                   ุ
                             ั
                                                                              ่
                                                ิ
                                      ้
                                                                                                     ่
                                              ั
                                                                                        ่
                                            ้
              สำอดประสำานัไปกบรากของตนัสำนัใตช�นัดนั จีนักลายเป็นั  แตกลบโดดเดนั “เราไม่ใชผิู้พิิชิต หากแตเป็นัประจีกษ ์
                                                                       ั
                                                                     ่
                                                                                                              ั
                          ึ
                                                                         ่
                                                                                              ำ
                             ั
                                                                                   �
                                                                                   ื
                       ั
              โคุรงข่ายอนัลกลบ                                    พิยานัตางหาก” ซูี จีอหนังเนั้นัยาหลายคุรั�ง เทคุโนัโลย ี
                                  ้
                 “ตนัไม้ยักษแตละตนั ตางกเปรยบไดกบสำารานัุกรม      ดานักฬากลางแจีงของจีนัไดหลอมรว่มอย่างลงตว่เข้ากบ
                    ้
                                                                       ี
                                      ่
                                                                   ้
                                                                                          ้
                                                 ้
                                                  ั
                                            ี
                                         ็
                                                                                                                ั
                                                                                      ี
                                                                                                           ั
                           ์
                                                                                ้
                              ่
                                                                            ์
                                             �
                      ี
                           ึ
                                                                                                       ิ
                                                                                     ิ
              สำามมิตทสำร้างข�นัโดยธรรมชาต” ซูี จีอหนังเปิดสำมุดโนั้ต  การอนัุรักษธรรมชาต และการสำำารว่จีทางว่ทยาศาสำตร์
                                        ิ
                    ิ
                      �
                                             ื
                                                                                                        ์
                                         ั
                                                          �
                                                                                                           ี
                                                                                            ี
              ทพิกตดตว่ตลอดเว่ลา ในันัั�นัมีตว่อยางใบสำนัภูฏานัทเกบ  นัีคุอการเชอมโยงกนัระหว่างทม “ตนัไม้ยักษในัจีนั” กบ
                                                          ี
                                                                                         ่
                                             ่
                                                                                                                ั
                                                                     ื
                    ิ
                                                                   �
                                                                           �
                                                                                   ั
                                                                           ื
               ี
                                                                                                ้
                                                            ็
                      ั
               �
              มาจีากอาเภอม่อทว่ เขตปกคุรองตนัเองซูจีาง สำามปีมานัี�  แงงามในัสำังคุมทท�งนั่าสำนัใจีและเป็นัประโยชนั์
                                                  ้
                                                 ี
                                                                                  ั
                     ำ
                              ั
                                                                    ่
                                                                                ี
                                                                                �
                                                                                            ั
                                                                                ้
                                                                                               �
                                                                                                    ื
                                                                                               ี
                                                                                        ์
                               ้
              ทมสำารว่จีของเขาไดลดเลาะไปตามทว่เขา ปีนัป่ายไปตาม      การตามหาตนัไม้ยักษนัั�นั อนัทจีริงคุอการคุนัพิบทาง
               ี
                                                                                                         ้
                                            ิ
                                ั
                  ำ
              รากไม้ในัป่าทบ ทามกลางเสำียงคุารามจีากนัำาตกปีตา มอง  ว่ทยาศาสำตร์และการสำารว่จีทางธรรมชาต ในัชว่งหลาย
                                                        ๋
                                                                                                          ่
                                                                   ิ
                                                                                                      ิ
                                        ำ
                                                       �
                             ่
                                                                                     ำ
                         ึ
                                                                                            ี
                                      ้
                    ี
                    �
                                                                       �
                                                                                  ้
                                   ่
              ลงมาทผิืนัป่าผิสำมระหว่างตนัสำนักบตนัไม้ใบกว่างจีาก  ปีมานัี โคุรงการ “ตนัไม้ยักษในัจีนั” ไดเปิดเผิยปริศนัาทาง
                                                                                         ์
                                                        ้
                                                                                                 ้
                                            ั
                                               ้
                          ี
                                 ู
                                                                                             ์
                                                     ั
                                                                                      ้
                                                                                   ั
                          �
                                                                               �
                                                                               ี
                                                                   ิ
              ยอดภูเขาหินัทคุว่ามสำง 3,500 เมตรเหนัือระดบนัำาทะเล  ว่ทยาศาสำตร์เกยว่กบตนัไม้ยักษในัประเทศจีนัมาอย่าง
                                                                                                        ี
              ประสำบการณตาง ๆ เหลานัีทาให้เขาเชอมั�นัว่า ต�งแตดนั  ตอเนัือง หากมองจีากมุมปรชญา มันัคุอการทดลองนัำา
                                                       ั
                           ่
                          ์
                                               �
                                               ื
                                                    ่
                                                            ิ
                                                                   ่
                                                           ่
                                                                                                   ื
                                  ่
                                                                                          ั
                                                                       �
                                      ำ
                                     �
                      ั
                                                            ิ
                                                ึ
                                                                                            ั
                                                                                    �
                             ี
                                       ี
                                                                             ์
                                                                                                      ิ
                                                                                                                ้
              แดนัตะว่นัออกเฉียงใตของซูจีางไปจีนัถิงหุบเหว่แห่งดนั  สำังคุมมนัุษยเราไปเชือมโยงกบธรรมชาต แสำว่งหาเสำนั
                                  ้
                                        ้
                                                                                                                ั
                                                                                        ั
              แดนัตะว่นัตกเฉีียงเหนัือของยนันัานันัั�นั เป็นัขมทรพิยแห่ง  ทางทมนัุษย์จีะหว่นัคุนักลบไปเป็นัอนัหนัึ�งอนัเดยว่กนักบ
                                                                                                ั
                                      ู
                                                                       �
                                                          ์
                                                   ุ
                                                       ั
                                                                                                      ั
                                                                       ี
                                                                                                             ั
                     ั
                                                                                                          ี
                                                                                    ื
                                                                                                 �
                                                                                                            ื
                                                                                                         �
                                                                                              ั
                                                                                                            �
                                                                                                 ี
                                                                                                         ี
                                                            ั
                                        �
                                                                          ิ
                                            ึ
                                          ิ
                                        ี
                                                                           ั
                                                                                       ่
                                                        �
              คุว่ามหลากหลายทางชว่ภาพิทเกดข�นัจีากการเคุลอนัตว่   ธรรมชาตอนัย�งใหญ่ ไม่ตางอะไรกบทประโยคุทซูี จีอหนัง
                                                        ื
                                 ี
                                                                              ิ
                                                                                                      ่
                         ื
              ของแผิ่นัเปลอกโลก                                   มักจีะพิูดเสำมอ “การตามหาตนัไม้ยักษไม่ใชจีดสำ�นัสำุดหาก
                                                                                                       ุ
                                                                                                          ิ
                                                                                                  ์
                                                                                          ้
                                                                                                          ่
                              ำ
                                                                            ิ
                                                                    ่
                                       ิ
                                                                         ุ
                   �
                 เบองหลงการสำารว่จีทางว่ทยาศาสำตรคุอการตอสำ้กนั   แตเป็นัจีดเร�มตนัของการคุนัพิบธรรมชาตอกคุร�งตางหาก”
                                                                                       ้
                                                                              ้
                        ั
                    ื
                                                                                                     ี
                                                  ื
                                                           ู
                                                        ่
                                                            ั
                                                                                                        ั
                                                 ์
                                                                                                    ิ
                   ่
                                          ้
                                                            �
              ระหว่างเทคุโนัโลยและคุว่ามกลาหาญ ในัปี 2564 เมือ                                            本刊综合
                              ี
                                                      ์
              พิว่กเขาไดทาการถิายรปเตมตว่ของตนัไม้ยักษเป็นัคุรั�ง
                                        ั
                                  ู
                                      ็
                               ่
                       ้
                                              ้
                         ำ
                                                                                                                53
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58