Page 61 - 2023年6月《湄公河》

悦读 / อาหารสมอง

CFP 图

�
ั
ึ
ู
้
่
สะพานทเกาแก ไม่ร้วาสรางข้นต้งแตเมือไหร่ ร้เพียง ซอกซอยจะปดวยแผ่นหิน กาแพงปนสีขาวสองข้าง
ี
่
ู
่
่
่
ู
้
่
ู
้
้
ื
ิ
้
ี่
ี
ี
่
วาถูกน�าทวมใหญ่พัดพาไปเมือปี พ.ศ. 1876 เดมทเป็น ทางทเงยบสงบทอดเลอยดวยก่งกานและไม้เถาของตน
่
้
่
ิ
ี
ั
ุ
ิ
ี
ิ
ั
๊
สะพานไม้ 12 ปี ตอมาไดกอสร้างใหม่เป็นสะพานหินท ี่ ทบทม บกเฮยง (โกฐกระดูก) ตนตนตกแก กุหลาบสบ
้
่
่
้
ุ
ึ
มั่นคงตราบจนถงปัจจบัน ใบเถา ฯลฯ
ิ
มีบานเรือนเรียงรายอย่สองฟากฝั ่ งของสะพาน เดมท ี บนสะพานหงเฉียวเดมเคยมีแผงขายของเลนกระ-
่
ิ
้
ู
ั
ั
เป็นแผงขายเนือวว แกะ หมู และปลา ตอมาแกรนด ์ ดาษ ขนมนมเนย รองเทาปักลวดลาย ภาพเทพพิทกษ ์
่
้
้
้
ี่
�
ิ
ู
่
ิ
ี
ี
ดยกเมดชิสั่งให้เปลยนเป็นถนนคาขายทองคา เงนและ ประตู อ่งเปาซังฮ้ เครองเขยนพกนจน ภาพวาด ยาสมุน-
ุ
ั
่
ี
ื
ั
ู
่
ื
่
้
่
ี
ั
่
้
่
ั
้
ื
�
ึ
่
เครองประดบ จงทาให้มูลคาของสะพานเกาแกแห่งนี ้ ไพรฮ่น - ม้ง... ท้งหมดนีไม่มีแลว ทหลงเหลออยบาง
ั
้
พุ่งสูงขึ้น เป็นร้านผลไม้แห้ง รองเทาฟางซึ่งคนขายหญิงชราสอง
ั
สะพานเกาเหมาะอย่างยิ่งในการทอดมองจากระยะ สามคนกาลงนั่งพูดคุยกนเบา ๆ
ั
�
่
�
ไกลและหวนคดคานึง ตะวนทอแสงแรกแห่งร่งอรณ ตามความทรงจาในวยเดกของผม บนสะพานหง
ิ
ั
�
ุ
็
ุ
ั
้
ิ
ู
ื
้
ู
ตอนเช้าตร่ แสงระยิบพร่างพราวในวมานฝันยามคาคน เฉียวจริง ๆ มีร้านคาอย่ 28 ร้าน ดานบนมีหลงคากระ-
ั
�
้
ู้
้
ั
ความหนาแน่นอฟู่บนสะพานทถูกปกคลุมดวยหิมะใน เบืองสองชั้นโปร่งระบายอากาศ ดานหลงร้านคาจะเป็น
้
ี่
้
ู
ื
ั
ิ
้
�
ื
ู
�
ั
ั
ฤดหนาว ดอกไม้บนสะพานในฤดใบไม้ผล ชายเสอท ่ ี เรอนพกอาศัยหลงน้อยเรยงรายกนสูง ๆ ตา ๆ นับจานวน
ี
ิ
้
พร้วไปตามแรงลมในฤดูใบไม้ร่วง และโรงอาบน�าท ่ ี ไม่ถวน ผูสัญจรไปมา 2 ฝั ่งของแม่น�าท้งตนน�าและปลาย
้
้
ั
ี
้
่
ี
ลอนจอนเปลาเปลอยช่วงฤดูร้อน น�าสามารถมองเห็นเสอสีแดงและกางเกงสีเขยวทตาก
ื
ื
่
้
่
ู
ี
่
่
้
ั
๊
๊
ิ
่
น่าอายทจะบอกวาทบานเกดของฉนกมีสะพาน อยบนราวไม้ไผ่ ตลอดจนเห็นภาพวอบแวบของคุณผู ้
่
ี
็
ี่
่
่
่
แบบนี้ ชือวา “หงเฉียว” เมือเทยบกบสะพานเกานี้แลว หญิงท้งหลายทใช้ชีวตในบ้านชั้นใน
ี
่
ั
้
ั
ิ
่
่
่
่
้
่
มันมีความโออา ยิ่งใหญ่สงางามกวามากเลย การพายเรือมังกรในเทศกาลบะจาง ผูคนบนสอง
ผมเดนทางจากฮ่องกงเพือกลบไปเยี่ยมญาตทบ้าน ฝั ่ งแม่น�าคกคกลนหลาม บ้านหลงน้อยบนสะพานย่ง
ิ
้
ิ
ั
ั
่
ึ
ี่
ั
ิ
่
็
�
้
ในปี พ.ศ. 2493 ผมไดเกบภาพมันไว ซึ่งถายโดยปีนขึ้น คราคราไปดวยสีสันของความครืนเครงทุกหัวระแหง
้
้
้
ิ
ี
่
ุ
ั
ั
ไปบนเนินเขาทเป็นจดชมววดานหลงพระราชวงวานโซว เฟิ่งหวงเป็นเมืองในเขตเขา การเมืองและเศรษฐกจ
่
้
่
ิ
ในเวลานั้น แม่ของผมอายเพียงห้าสิบเศษ น้องชายคน มีเพียงพอเทากบอากาศและธารน�าเทานั้น คนหนุ่มสาว
่
ั
ุ
่
ี
ี่
่
่
่
ทห้าและคนทหกยังอยทบ้านเกด หย่งจวงซึ่งเป็นลูกพี่ จงตองออกไปหาชวตทดกวา ผู้ทออกไปแลวประสบ
ี่
้
ิ
ี
ี
ี่
ิ
่
ู
ึ
ี
้
่
ี่
ุ
่
ั
ลูกน้องยังไม่ไดแตงงานออกเรือน เฉาฮยทเป็นลูกผู้น้อง ความส�าเร็จส่วนใหญ่จะไม่ย้อนกลบมา
้
็
้
�
ู
ยงเป็นเดกหญิง... ฝนฟ้าพายแห่งการเปลยนแปลงยง ั ปัจจบันเดก ๆ ในอาเภอเฟิ่งหวงสามารถรับร้ไดจาก
็
่
ุ
ี
ั
ุ
ึ
่
้
ี
้
�
่
ิ
่
มาไม่ถงเมืองเขตภูเขาทห่างไกลแห่งนี ทุกส่งอย่างยัง ตานานเทานั้นวาเคยมีบานเรอนมากมายบนสะพาน
ื
ิ
้
�
่
่
้
่
ี
้
่
่
ู
ี
ั
่
่
เป็นเชนแตเกากอน แสงอาทตย์สาดส่องลงบนกาแพง ผ่านไปอกไม่กปี เมือผูเฒ่าผูแกไม่อยกนหมดแลว แม้
่
่
ั
ี่
ั
หินเป็นประจาทุกวน ทางเดนบนทองถนนหรือตรอก- เรืองราวทเลาขานกนกคงจะสูญหายไปดวย
้
้
ิ
�
่
็
61