Page 49 - 2024年4月《湄公河》
P. 49

时尚 /  กระแสืฮอตฮิต




                                                                                                  ่
                             ั
                                                        ำ
                 กำอน่ทำจัะถี่งวน่หน่ังสอโลกำใน่ปีน่ี หัวขอ “ทำาไมคน่หนุ่มสาวจังหัน่กำลบมาอาน่หน่ังสอของสอ เถี่ยเซงอกำคร�ง”
                                                                                                      ี
                                                                                                      �
                                    ่
                                                                 ่
                                                                              ั
                       �
                                                                       ึ
                           ึ
                       ี
                                                                                           ่
                   ่
                                                                                   ่
                                              �
                                                   �
                                                                                                           ี
                                                                                                         ิ
                                                                                                               ั
              ไดูรับความสน่ใจัอย่างมากำ
                �
                                          ึ
                   ่
                                                                                                                ี
                 สอ เถี่ยเซงน่ักำเขยน่ชาวจัน่ซ�งใน่อดูติเป็น่ทำรจักำอยางกำวางขวางจัากำผู้ลงาน่ของเขาใน่หน่ังสอแบบเรียน่จัน่
                                                         ู
                                ี
                       ี
                          ิ
                                       ี
                                                        �
                                                         �
                       �
                                                                   �
                                                 ี
                                                                                                   ่
                                                          ั
                                                        ี
                                                              ่
                         ำ
                                                                                                   ึ
                   ั
              ปัจัจับน่เขากำาลงกำลายเป็น่ “ดูาราหน่�าใหม่” ใน่โลกำอน่เติอร์เน่็ติ แลวเพิราะเหติุใดูผู้ลงาน่ของเขาจังเป็น่อมติะและ
                            ั
                                                            ิ
                  ุ
                                                                        �
                                                                                              ี
              สร�างความประทำบใจัให�แกำคน่รน่ใหม่ใน่ยคน่ีไดู ใน่โลกำออน่ไลน่์มีคาติอบแบบน่ี “เม่อคุณโชคดู ให�ไปเปิดูอาน่หน่ังส่อ
                                                      �
                                                                      ำ
                                                 ุ
                                        ่
                                                                                 �
                                                                                                        ่
                             ั
                                                    �
                                     ่
                                                                                     �
                                        ุ
                       �
                       ี
                                 ำ
                                                                                                        ู
              ของส่อ เถี่ยเซิง และทำาจัติใจัให�สงบเพิอสัมผู้ัสประสบกำารณกำารเดูน่ทำางของชวติทำมีทำ�งทำกำขและสุข” เขาพิดูถี่งติน่เอง
                                               �
                                                                                      ั
                                                                                   �
                                                                                   ี
                                                                 ์
                                                                                           ์
                                                                                        ุ
                                                                                                          ึ
                                                                                 ิ
                                                                               ี
                                   ิ
                                               ่
                                                                      ิ
                                                                  ี
                                                           ่
                               ่
                                                                                                             ่
                                                                                                      ุ
                                                                                     �
               ่
                                                                                                 �
                                                                                              ็
                                                      ิ
                      ี
                                                                              ั
              วา “อาชพิของผู้มคอกำารเจับป่วย และงาน่อดูเรกำกำคอกำารเขยน่” เขาเป็น่อมพิาติติองน่ั�งรถี่เขน่เม่ออาย 21 ปี ติอมา
                                                          ็
                                      ็
                                                                                                         ู
                                                                                                         ่
                                                                                                           �
                                           ิ
              เม่ออาย 30 ปีกำป่วยดูวยโรคไติ เกำดูภาวะไติบกำพิรองเม่ออาย 47 ปี และอาศัยกำารฟอกำไติทำาให�มีชวติอยไดูถี่งอาย  ุ
                                                                                                            ึ
                                                              �
                                                         ่
                                                                   ุ
                     ุ
                            ็
                                                                                             ำ
                                                                                                    ิ
                                 �
                �
                                                                                                   ี
                                                                                            ่
                                                                                      ี
                                                                                     ่
              59 ปี เม่อคุณโชคร�าย ลองอาน่หน่ังส่อของเขาและรบรวาเขาใช�กำารมองโลกำใน่แงดูเป็น่โลกำาบัง ไม่ปลอยให�ชะติา
                                                                                                       ่
                                                                                              ำ
                                                              ู
                                                              �
                                                           ั
                     �
                                      ่
                                                               ่
                                       �
                                              �
                                   ่
                                       ี
                             ิ
                                                                            �
                         ำ
                                                                              ู
                                                                     ิ
                            ี
              กำรรมครอบงาชวติเรา สอ เถี่ยเซิงไดูน่ำาความยากำลาบากำใน่ชีวติ กำารติน่ร� และกำารเปิดูใจักำวาง
                                                           ำ
                                                                                               �
                                                                            ่
              แยกำออกำเป็น่ส่วน่เลกำส่วน่น่�อยและใสเข�าไปใน่น่วน่ิยาย ความเรียงและ
                               ็
                                               ่
              บทำกำวแติละเรองของเขา
                   ี
                      ่
                          ่
                          �
                                                              ่
                                                    �
                                                        �
                                                   �
                                                ิ
                                                                 ่
                                                   ี
                 “หวน่อาน่ผู้ลงาน่ของสอ เถี่ยเซิง”  ส�งทำผูู้คน่คน่หา คอ ชวง
                                         �
                                         ี
                                     ่
                        ่
                   �
                         ั
                   ี
                ิ
                               �
               ี
                     ู
              ชวติทำถี่กำสลกำเสลาดูวยกำาลเวลา
                                                 ี
                                  ี
                               ิ
              อาน่ผู้ลงาน่คลาสสกำอกำครั�งเพิอเข�าใจัชวติ
                                         �
                                                  ิ
               ่
                                         ่
              重读经典,理解人生
                                                                      ี
                                   ่
                                                                                   ่
                                                 ื
                                                                                      ั
                                                                      �
                                           �
                 คุว่ามเข้าใจีของคุนัสำว่นัใหญทมีตอสำอ เถิยเซูิง โดย  สำิ�งทไม่จีาเป็นัตองเรงรดให้เกดขึ�นั คุว่ามตายเป็นัสำิ�งท ี �
                                                     ี
                                                                               ้
                                          ่
                                           ี
                                              ่
                                                                         ำ
                                                                                           ิ
                                                     �
                           ื
                                                      ิ
                                                    �
                                                            ้
                                                    ี
                           �
                                                                                            �
                                                                                            ี
                                                                   ้
                                ่
                                                                                                   ็
                   ็
                               ี
                               �
              มากกจีะเป็นัเรองทว่าเขาเป็นั “คุนัพิิการทมีจีตใจีเขม  ตองมาถิงอย่างแนั่นัอนั” ในัทสำุดเขากพิบคุาตอบ เขา
                                                                         ึ
                                                                                                        ำ
                                                                         ้
                           ็
                                  �
                                                                                     �
                                                                                         ั
              แข็ง” หรือไม่กมี “แม่ทรกเขา” ซูึ�งสำิ�งเหลานัีเป็นัเพิียง  เขียนัไว่ในังานัเขียนัเรืองบนัทกระหว่างป่ว่ย  (Jottings
                                                                                                  ่
                                                  ่
                                                                                            ึ
                                  ี
                                   ั
                                                     �
                           ่
                                ี
                                �
                                                            ิ
                                                                                                            �
                             ั
                                                                                     ี
                                    ่
                                                                                  ิ
                                                   ั
                                                                                      ี
                                         ี
                                         �
                                                                                       ิ
                �
              เรืองผิิว่เผิินั แตอนัทจีรงกอนัทเขาจีะเป็นัอมพิาต ชว่ต  in Sickbed) ว่า “เดมทชว่ตไม่มีคุว่ามหมาย ‘ฉีันั’ นัีแหละ
                                                                             ่
                                  ิ
                                                           ี
                                                                           ิ
                                                                          ี
                                                                   ี
                       ี
                       �
                                                                     ำ
                                                                   �
              ของสำือ เถิยเซูิงในัว่ยเดกกเหมือนักบหลาย ๆ คุนั เขามัก  ททาให้ชว่ตมีคุว่ามหมายขึ�นัมา”
                                  ็
                                    ็
                                            ั
                              ั
              จีะเลนัฟ้ตบอลและเลนักบเดก ๆ ทอยบานัใกลเรอนั            ในัผิลงานัเขียนัของเขาคุว่ามรักจีากคุรอบคุรว่นัั�นั
                                                          ื
                                  ่
                                                ู
                      ุ
                                                        ้
                                                                                                             ั
                   ่
                                        ็
                                                ่
                                                  ้
                                              �
                                     ั
                                              ี
                                                                                  ่
                ี
              เคุยงกนั หลงจีากเป็นัอมพิาต เขากเคุยกลาว่โทษคุว่าม  เป็นัเรองละเอยดออนัและอยในัใจีเสำมอ ว่รรณกรรมช่ว่ย
                        ั
                                                                              ี
                                  ั
                                                                                           ่
                                                  ่
                                                                       ื
                                                                       �
                                                                                           ู
                    ั
                                            ็
              ไม่ยตธรรมของโชคุชะตา  และนัิสำัยของเขากเปลยนัไป     เปิดหนั้าตางให้สำือ เถิยเซูิง สำว่นัแม่ของเขานัั�นัเป็นัผิูทชว่ย
                                                                                    �
                                                                                    ี
                                                     ็
                                                                                                              �
                                                                                         ่
                                                                          ่
                                                                                                            ้
                                                                                                               ่
                  ุ
                                                                                                              ี
                                                        �
                                                        ี
                   ิ
                                                                                             ู
                          ี
                                                                                                      ื
                                                                                      ั
                                                                                               ี
                                                                                             ่
              อย่างมาก ในัทสำุดเขากพิบ “ทางออก” ในังานัว่รรณกรรม  เปิดประตูให้แกเขา หลงจีากอยเคุยงขางสำอ เถิยเซูิงซูึ�ง
                                                                                                           �
                                                                               ่
                                                                                                           ี
                                                                                                   ้
                                 ็
                          �
                                              ั
              และไดใช้ปลายปากกาเขยนัคุว่ามหว่งขึ�นัมาทามกลาง      นัั�งอยบนัรถิเขนัมาเป็นัเว่ลา 7 ปี แม่ของเขากสำนัับสำนัุนั
                                                                                                         ็
                                                      ่
                                                                              ็
                                                                       ู
                                                                       ่
                                    ี
                    ้
                        ั
                                                                                       ้
              คุว่ามสำิ�นัหว่ง                                    ให้เขาออกไปข้างนัอกดว่ยคุว่ามออนัโยนัและแนั่ว่แนั่
                                                                                                ่
                                                           ่
                                         ิ
                                                                      ู
                 คุว่ามตระหนัักรเกยว่กบชว่ตของเขาสำกดรว่มอยในั    เขาร้ซูึ�งถิงคุว่ามรักของแม่ในังานัเขียนัเรือง ข้าพิเจีากบ
                               ู
                                                                                                    �
                                                           ู
                               ้
                                                                                                                ั
                                     ั
                                        ี
                                                                                                             ้
                                                    ั
                                                                          ึ
                                 �
                                 ี
                                             ี
                                                                                                      ั
              ผิลงานัเขียนัแตละเลม เขาเขียนัเกยว่กบตนัเองในัผิล   หอบชาปฐพิี เขาไดเขียนัไว่ว่า “เป็นัคุร�งแรกในัรอบ
                                                                                    ้
                            ่
                                                                      ู
                                 ่
                                                                                            ่
                                             �
                                                 ั
                                                                                           ้
                                                                                                            ่
              งานัเรองขาพิเจีากบหอบชาปฐพิี “เขาถิูกโชคุชะตา       หลายปีทผิมตระหนัักว่าในัสำว่นัแห่งนัีไม่เพิียงแตมีรอย
                                                                          ี
                                                                          �
                            ้
                       ้
                                                                                      ่
                   �
                   ื
                               ั
                                     ู
                                                                                                  �
                                                                               ั
                                                                                                                ้
                                           ่
                                                          ี
                                                                   ้
                                    ิ
                                                          �
                                                                                                  ุ
                                                                                                      �
                                                                                                      ี
                                                                                                    ี
                                                                                                    �
              จีโจีมจีนัสำมองมึนังงและคุดเสำมอว่าตนัเองเป็นัคุนัทโชคุ  ลอรถิของผิมท�ว่ทุกแห่งเทานัั�นั แตทกททเคุยมีรอยลอ
                                                                                         ่
                                                                                                ่
               ู่
              รายทสำุดในัโลก” ตอมาเขากคุดไดว่า “คุว่ามตายคุอ      รถิของผิมกยังมีรอยเทาของแม่ผิมดว่ย”
                                         ิ
               ้
                                        ็
                                             ้
                                              ่
                   ี
                   �
                                                                                      ้
                                                                            ็
                                                            ื
                               ่
                                                                                                 ้
                                                                                                                49
   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54