Page 50 - 2024年4月《湄公河》
P. 50

ิ
           กระแ สื ฮอต ฮ ต  / 时尚
           กระแสืฮอตฮิต / 时尚


































                ื
                                                                                                          �
                    ี
                                                         ั
                             ้
                           ้
                                                                                                          ี
                    �
                                                                                     ิ
                                                                                    ี
                                                                                                             ิ
                                                                                       ั
                                                                                 ่
               สำอ เถิยเซูิง ไดใชประสำบการณ์ของเขาเองบอกกบ     มากข�นั พิว่กเขากพิบว่าชว่ตอนัแสำนัลาบากของสำือ เถิยเซูง
                                                                    ึ
                                                                                              ำ
                                                                              ็
               ่
                 ี
                  ิ
                                             ี
                                                                                                   ่
                                                                          ิ
                                           ิ
                                                                                                          ้
                                         ี
                                         �
           เราว่าชว่ตสำามารถิรักษาเยียว่ยาผิู้ทยนัดจีะรักษาตนัเอง  กลายเป็นั “สำ�งเยียว่ยาปลอบใจี” ให้คุนัหนัุมสำาว่ไดระลก
                                                                                                             ึ
                                                                ้
                                                                ู
                                                                                                      �
                                                                                                      ี
                                                                                            ี
                                                                                           ่
                                                               รตนัเองเชนักนั การมองโลกในัแงดของ สำอ เถิยเซูง ทถิูก
                                                                                                         ิ
                                                                                                            ี
                                                                                                  ื
                                                                          ั
                                                                        ่
                                                                                                            �
                                                                                                             ั
                                                                                                  ั
                                                                                    ำ
             ี
                         �
                 ี
           ชวติทำเปิดูใจักำวาง                                 ฝ่ึกฝ่นัมาจีากคุว่ามยากลาบากเป็นัแรงบนัดาลใจีให้กบ
              ิ
                 �
           豁达人生                                                คุนัหนัุมสำาว่ ชาว่เนั็ตบางคุนักลาว่ว่า “ฉีนัอานัแลว่ได ้
                                                                                           ่
                                                                                              ่
                                                                                                           ้
                                                                     ่
                                                                                                     ่
                                                                                                   ั
                                                                                      ้
                               ี
                                                                    ิ
                                                                                                  ิ
                                                                       �
                                                                                                 ี
                                                                       ื
                                        �
                                  ึ
                                        ื
                                                      ี
                                                      �
                 ์
                ี
                                                                                                         ้
               อว่หัว่ นัักเขียนัชาว่จีนัซู�งเป็นัเพิอนัสำนัิทของสำือ เถิยเซูิง  แนัว่คุดเรองการเปิดใจีให้กว่าง หลงจีากชว่ตหลุดพินัจีาก
                                                                                            ั
                �
                                ี
           เคุยเลาเรืองท “ให้สำือ เถิยเซูิงเป็นัผิู้รักษาประตู” อว่หัว่   คุว่ามทุกข์แสำนัสำาหัสำ นัั�นัเป็นัประสำบการณ์ของสำือ เถิยเซูิง
                       ี
                                �
                                                                                                          �
                 ่
                       �
                   �
                                                        ์
                                                                                                          ี
                                                       ี
                                                       �
                                                                                   ั
                          �
                                                                ั
                                                                      ็
           “ยืมตว่”  สำือ เถิยเซูงจีากแม่ของเขา แลว่ชว่ยกนักบ  ฉีนัเองกอยากลองสำ้สำักต�งเหมือนักนั”
                                                                               ู
                          ี
                                                  ่
                                                ้
                                                      ั
                             ิ
                                                                                           ั
                 ั
                                                         ั
              ื
           เพิอนัอกสำองคุนัแบกเขาข�นัรถิไฟ้ไปทเมืองเสำ�นัหยาง
                                                    ิ
                  ี
                                             ี
                                             �
             �
                                  ึ
                                            ั
                                                         ื
           เพิอบรรยายให้แกนัักเรียนั หลงเลกช�นัเรียนัเขาไดถิอ  เม่อผู้ลงาน่คลาสสกำถี่กำพิบเห็น่มากำขึ�น่
             �
                                      ั
                                          ิ
              ื
                                                        ้
                           ่
                                                                 �
                                                                                  ู
                                                                                ิ
                  ่
                          ั
           โอกาสำรว่มแข่งขนัฟุ้ตบอลนััดหนัึ�งในัโรงเรียนั      当更多经典被看到
                          ำ
                                                                                                             ี
               เมือเห็นัว่ากาลงจีะพิายแพิ้ อว่หัว่กพิูดข�นัมาว่า    ในัชว่งหลายปีมานัี นัักว่รรณกรรมทสำำาคุญของจีนั
                            ั
                                                         ่
                 �
                                                                      ่
                                           ์
                                                                                   �
                                                                                                  ี
                                          ี
                                          �
                                                                                                  �
                                                                                                      ั
                                  ่
                       ่
                                               ็
                                                    ึ
                                                                 ่
              ี
                                                                      ่
                                                                        ิ
                                                                      ู
              �
                                                                            ์
                         �
                                                                                                 �
                                                                                             ื
                                                                                                        ่
                            ั
           “เถิยเซูิง หนั้าทสำำาคุญในัการรักษาประตูยกให้นัายเป็นั  เชนั หลซูว่�นั อว่หัว่ ม่อเหยียนั และสำอ เถิยเซูิง  คุอย ๆ มี
                         ี
                                                                                                 ี
                                                                           �
                                                                           ี
                                   ี
                              ั
                                                                                    ่
               ำ
                                       ้
           คุนัทา” และยังบอกกบนัักเรยนัดว่ยว่า “ถิาพิว่กคุุณเตะ  แฟ้นัคุลบเป็นักลมคุนัหนัุมสำาว่ พิว่กเขาและหนัังสำือของ
                                                                             ่
                                               ้
                                           ่
                                                                      ั
                                                                             ุ
                                                                            ั
                                                                          ็
                                                                                            ้
                                         ้
                                             ั
           ไปโดนัสำือ เถิยเซูิง เขาอาจีตายได” หลงจีากนัั�นัประต ู  พิว่กเขาตางกดงไปคุนัละแบบ ในัดานัหนัึ�ง คุว่ามทุกข์ยาก
                       �
                                                                       ่
                       ี
                                         ี
                              ี
                                                                                                       ้
                                     ่
                                                                                          ำ
                                                                                             ั
                    ็
                            ำ
                         ุ
                                                                                       ็
                                         �
                                                     �
                                                                            ิ
                                                     ื
                                                                      ำ
                                                                           ี
           ฟุ้ตบอลกไม่ถิูกรกลาอกเลย สำว่นัอว่หัว่และคุนัอนั ๆ ก ็  ในัการดารงชว่ตเป็นัประเดนัสำาคุญในัการสำรางสำรรคุ ์
                                          ์
                        ู
                                                                                             �
                                                                                             ี
           บกโจีมตประตฟุ้ตบอลของคุูตอสำู้อยางดเดอด ... เรือง   ผิลงานัของพิว่กเขา คุนัหนัุ่มสำาว่ทเคุยประสำบกบคุว่าม
                   ี
             ุ
                                                        �
                                           ่
                                                                                                        ั
                                    ่
                                                 ื
                                      ่
                                               ุ
                                                                                             ้
                                                                                                             ั
                                                                                                         ้
                                        ั
                             ึ
                                                                               ั
                                          ึ
                                                         ั
                                                   ่
                                                                           ิ
                                                                                          ุ
                                                                                          ่
           ราว่นัีทาให้ผิู้คุนัพิูดถิงมิตรภาพิอนัลกซูึ�งระหว่างคุนัท�ง  สำับสำนั คุว่ามสำ�นัหว่ง และคุว่ามขนัของหมองใจีไดพิบกบ
                 ำ
                �
                        ้
                                             ี
           สำอง และยังไดเห็นัการมองโลกในัแงดและการเปิดใจี      งานัเขยนัทสำะทอนัถิงอารมณ์และจีตว่ญญาณซูึ�งตนัเอง
                                           ่
                                                                    ี
                                                                            ้
                                                                        ี
                                                                                                ิ
                                                                                ึ
                                                                                             ิ
                                                                        �
                                                                                 ี
                                                                                                          ุ
                        �
                                                                                                             ิ
                                                                                   ้
           กว่างของสำือ เถิยเซูิง                              มีคุว่ามร้สำึกร่ว่ม  ในัอกดานัหนัึ�ง ตว่นัักเขียนัเองกมีบคุลก
                                                                                           ั
              ้
                                                                                                        ็
                                                                      ู
                        ี
               เมือผิูคุนัตคุว่ามสำ�งนัีดว่ยประสำบการณ์ของตนัเอง  ทยืดหย่นัสำมดุล จีริงใจีและนั่าสำนัใจี จีงกลายเป็นัไอดอล
                                  ้
                                                                 �
                                                                 ี
                                                                      ุ
                   ้
                        ี
                                                                                               ึ
                                 �
                 �
                              ิ
          50
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55