Page 63 - 2023年7月《湄公河》
P. 63

悦读 /  อาหารสมอง




                                                                                                ี
                         ้
                                                                                     ่
                                                                                                      ี่
                 ฉันเป็นผูหญิงเออร์เวนเคอ ฉนเกดในฤดูหนาว แม่ของ   กวางน้อย เธอยงท้งรองรอยของกบเทาทสำวยงามไวใน
                                                                                                   ้
                                      ่
                                         ั
                                            ิ
                                  ิ
                                                                                  ิ
                               ๋
                                                                                ั
                                                                                                               ้
                                                                                            ี
                                                                                                   ั
                                                                              ่
                                                                                            ่
              ฉันชอตามารา พ่อของฉันชอหลนเคอ ตอนทแม่ให้กาเนิด      ชายป่าบ้าง แตการจากไปของพสำาวกลบเป็นเหมือนสำาย
                  ื
                  ่
                                            ่
                                     ื
                                     ่
                                         ิ
                                                         �
                                                   ี
                                                   ่
                                                                                                ้
                                                                                                  ่
                                                                                                       ่
                                                                                                              ี
                                                                                                       ู
                                                                                                         ี
                                                                           ่
                                                                            ั
                                                                                                    ั
                                                                                                             ็
                                                                           ี
                                     ั
              ฉัน พ่อของฉันลาหมีดาไดตวหนึ่ง เพอให้ไดดหมีทดทสำุด   ลมหนาวทกดเซาะ เธอสำ่งเสำียงร้องไดแคช่วครเดยว กเงยบ
                                �
                                   ้
                                                        ่
                           ่
                                                           ่
                                             ่
                                                           ี
                                                    ี
                                                        ี
                                             ื
                                                  ้
                                                         ี
                                                                         ุ
                            ้
                                               ้
                                 ่
                                 ี
                                     �
              เมือพ่อพบโพรงตนไม้ทหมีจาศีลอย่จงใชก่งไม้เบิร์ช (Birch-  เสำียงหยดลมหายใจ
                                           ู
                                            ึ
                                                ิ
                ่
                                                                                     ู
                                                                                                    ้
                                                                                     ่
                                                                                  ุ
                                          ่
                                                 ู
                                   ้
                                   ุ
              wood) แหยมัน เพอกระตนให้หมีทจาศีลอยโกรธเคอง จาก        พี่สำาวถูกบรรจอยในถุงผ้าสำีขาว แลวโยนลงบนไหล ่
                                                 ่
                        ่
                                           �
                             ื
                             ่
                                          ี
                                                       ื
                                                                                                             ั
                                                                                            �
                                                                                      ่
                                                                      ี่
                                                                                 ิ
                                                                                    ้
                                   ึ
                   ่
                                           ่
                     ึ
                                                      ่
                                                      ี
              นั้นพอจงยกป้นลูกซองข้นยิงมัน เนืองจากเวลาทหมีโกรธ   เขาทหันไปทางทศใต เรืองนี้ทาให้แม่เสำียใจมาก ดงนั้น
                                                                           �
                                                                       ่
                                                                                                       ้
                                                                                                   ้
                                                                                      ึ
                       ั
                                         ี
                                                           ั
                                                         ิ
              นำาดจะหล่งออกมาเตมท ถุงนำาดของหมีจะมีความอ่มตว      ตอนทีให้กาเนิดฉัน แม่จงท�ากระโจมลอมดวยหนังสำัตว ์
                                ็
                  ี
                                  ี
                                  ่
                                                                                       ั
                                                                                                   ี
                                                                                         ่
                                                          ี
                                           ้
                   ั
                                   ี
                           ่
                 วนนั้นนับวาพ่อโชคดเพราะไดของสำองอย่างคอดหมี      อย่างแน่นหนา เพราะกลววาลมหนาวอกระลอกหนึ่งจะ
                                                        ื
                                                                          ิ
                                                                       ิ
                                                                                    ั
              ทมันเงา และฉัน                                      แลบล้นกนคน มาพลดพรากลูกของเธอไป...
               ี่
                                                                           ี
                                                                           ่
                                                                                        ็
                                                                                      ่
                                                                                  ั
                                                                                                           ั
                                                                                          ื
                 เสำียงทฉันไดยินเมือมาถงบนโลกเป็นคร้งแรก คอเสำียง    บ้านทฉันเห็นต้งแตเดกคอกระโจมทรงกลมลกษณะ
                                                        ื
                                                  ั
                       ่
                                ่
                                     ึ
                       ี
                            ้
                                                                                          ่
                                   ่
                            ่
              ร้องของอกา แตนั่นไม่ใชเสำยงรองของอกาจริง ๆ เนือง    เหมือนร่ม และเราเรียกมันวา “เสำาเทวดา” กระโจมทรง
                      ี
                                                          ่
                                         ้
                                     ี
                                                ี
                                                                                               ้
                                                                                                           ั
                                                                                                        ุ
                                                                                            ั
                                                                       ้
                                                                             ่
                                                           ิ
                                                       ๋
                         ้
              จากลาหมีได ทุกคนในชมชนครอบครวชนชาตเออร์เวน          กลมนีสำร้างงายมาก โดยการตดตนสำนพันธ์ผลดใบสำัก
                                  ุ
                                                     ิ
                                              ั
                   ่
                                                                                                         ่
                                                                          ้
                                                                                                  ู
                                                                              ื
                                                                              ่
                                                    ั
                         ั
              เคอจงรวมตวกนเพือกนเนือหมี เราบชาหมี ดงนั้น เวลา     20 - 30 ตน เลอยไม้ให้มีขนาดความสำงสำองเทาคน ลอก
                ่
                              ่
                           ั
                                    ้
                                 ิ
                                             ู
                   ึ
                                                                                        ้
                                                                                                          ้
                                                                     ื
                            ้
                               ่
                                  ี
               ิ
              กนพวกมัน เราตองสำงเสำยง “กา กา กา” เหมือนเสำียงร้อง  เปลอกไม้ออก เหลาปลายดานหนึ่งให้แหลม หันดานปลาย
                                                                                                       ั
                                                                            ้
                                                                                                                ี
                                                                                    ้
                                                                                          ั
                                                                                                    ้
                   ี
                                            ิ
                             ู
                             ่
                        ู
              ของอกาอย่สำักครหนึ่ง โดยหวงให้วญญาณของหมีรับร  ู ้  แหลมขึ้นทองฟ้า แลวรวบท้งหมดเข้าดวยกน ปลายอก
                                       ั
                                                                                        ั
                                                                   ้
                                                                               ้
                                                                                           ิ
                                                                                              ้
               ่
                          ้
                                                       ่
                         ่
                                 ิ
                                    ้
                                                    ี
              วา ไม่ใช่คนทตองการกนเนือของมัน แตเป็นอกาตางหาก      ดานหนึ่งของตนสำนแห้งต้งตดพืน แผ่กระจายออกไป
                         ี
                                               ่
                                                                                             �
                                                                                                     ้
                                                                                         ี
                                                                                         ่
                                                                                                         �
                                                                                                              ้
                                                                                                           ั
                                                    ิ
                                ิ
                   ็
                                                       ั
                                                   ี
                 เดกหลายคนทเกดในฤดูหนาว มักเสำียชวตต้งแตยัง       อย่างสำมำาเสำมอ เหมือนขาทนับจานวนไม่ถวนกาลงเตนร�า
                              ี่
                                                           ่
                                                                                                          ิ
                                                                                                                ั
                                                                   ั
                                                                                            ้
                                                                                                       ้
                       ่
                          ้
                                                      ี
              แบเบาะเนืองดวยป่วยไข้จากความหนาวเหน็บ พ่สำาวของ     ลกษณะเป็นวงกลมขนาดใหญ่ ดานนอกคลุมดวยสำ่งป้องกน
                                                                                   ้
                                                                                                    ั
                                                                                ่
                             ิ
                                               ่
                                         ้
                                               ี
                                                    ิ
              ฉันคนหนึ่งเสำียชวตในลกษณะนี ตอนทเธอเกดมีหิมะตก      ลมหนาว เพียงเทานี “เสำาเทวดา” เป็นอนสำร้างเสำร็จสำม-
                                 ั
                           ี
                                                                                                              ์
                                                                          ุ
                                                                                                 ิ
                                                                                         ื
                                                                                             ้
                                                                   ู
                                                     ั
              โปรยปราย พ่อออกตามหากวางทหายไป ลมพดแรงมาก           บรณ์ ในยคแรก ๆ เราใช้เปลอกตนเบร์ชและหนังสำัตวปก
                                          ี
                                          ่
                                                                                    ั
                                                                                                 ้
                                                                         ่
                                                                          ่
                               ึ
              กระโจมทีแม่สำร้างข้นเป็นพิเศษสำ�าหรับการคลอดถูกลม   คลุม แตตอมาภายหลงคนสำ่วนใหญ่ใชผ้าใบและสำักหลาด
                      ่
                                                                                    ่
                                                                                    ู
                  ุ
                                                    ั
              พายพัดจนมุมหนึ่งเปิดเปิง พี่สำาวตองปะทะกบลมหนาว        ฉันชอบอาศัยอยใน “เสำาเทวดา” บนยอดของมันมี
                                           ้
                                                                   ู
                                                                                               ั
                                                                     ็
                                                                         ึ
                                  ั
                                     ็
                                            ้
                   ี
              จงมีชวตอยไดเพียงสำองวนกจากไป ถาเป็นการจากไปของ      รเลก ๆ จงเป็นช่องสำ�าหรับระบายควนจากเตาไฟโดยธรรม-
                          ้
               ึ
                        ่
                        ู
                    ิ
                                                                                                              ร
                                                                                                  ั
                                                                                                                ู
                                                                                                                ู
                                                                                                                น
                                                                                                 ทศนียภาพของแม่นำาเออรกน่า ่ า
                                                                                                               ์
                                                                                                               ก
                                                                                                               ์
                                                                                                          ม
                                                                                                           น
                                                                                                   น
                                                                                                    ี
                                                                                                    ยภาพของแ
                                                                                                           ่
                                                                                                            เออ
                                                                                                            า
                                                                                                  ศ
                                                                                                  ั ท
                                                                                                            ำ
                                                                                                  额尔古纳河风光 CFP 图
                                                                                                  额尔古纳河风光 CFP 图
                                                                                                                63
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68