Page 34 - 2024年8月《湄公河》
P. 34

รายงานพิ ิ เศษ  / 特稿
           รายงานพิิเศษ / 特稿
                                             ุ
                      ุ
                                             ่
                   ข้ดดินจากที่ง

                  ุ
               ข้ดสมบ้ัตัิจากไฟ




            田中取泥






            火中取宝










               一把黄泥,一双巧手,在匀速转动的旋转盘带
           动下,不一会儿工夫,一件彩陶工艺品的泥胎就成形
           了。看似简单的操作,甘肃省定西市河口村居民阎建
           林已孜孜不辍36载,他与历史对话,把马家窑文化彩
           陶艺术不断推广与创新。






                                                                                               ื
               ดว่ยดนัเหนัียว่สำีเหลองกอนัหนัึ�งและมือทเช�ยว่ชาญอก  ป่และพิ่อ เขาไดกลายเป็นัผิู้เช�ยว่ชาญเรองเคุรองปั �นัดนัเผิ้า
                ้
                                                                                               �
                                                                            ้
                                                  ี
                                                         ี
                                                                 ู
                    ิ
                                                                                     ้
                                                                                       ี
                                                ี
                               ื
                                                                                                    ื
                                                                                                    �
                                                                                                          ิ
                                  ้
                                                �
                               �
                  ้
                               ี
                                                                          ิ
             ่
             ู
           คุหนัึ�ง ดว่ยคุว่ามเรว่คุงทบนัแป้นัหมุนั เพิียงไม่นัานันััก งานั  ของอาเภอหลนัเถิา
                                                                    ำ
                          ็
                                                         ิ
                      ื
                            ิ
                                                                             �
                      �
                                                                          ิ
                                                    �
           หัตถิกรรมเคุรองปั �นัดนัเผิ้าสำกถิกสำรางข�นั เหยียนั เจียนัหลนั  โดยบังเอญเมือกว่าสำามสำิบปีทแลว่ เจีาหนั้าทของศูนัย ์
                                    ู
                                                                                           ี
                                  ี
                                                                                                       ี
                                                                                                 ้
                                                                                             ้
                                                                                           �
                                          ึ
                                                    ี
                                       ้
                                                                                                       �
                                   ็
                                                                                 ่
                                                ้
             ำ
                                                                                                   ำ
                  ้
                                                                                          ั
           ทางานัดว่ยคุว่ามมุมานัะมาเป็นัเว่ลา 36 ปีแลว่       ว่ฒนัธรรมอาเภอหลนัเถิาสำนัใจีทกษะการทาเคุรองปั �นัดนั
                                                                                                             ิ
                                                                                                       �
                                                                                                       ื
                                                                                ิ
                                                                         ำ
                                                                ั
                                            ู
                                                                                                        ี
                                            ่
                                                                                   ิ
                                                                         ี
                                                                                                            ่
                                                                                                   ็
                                                                             �
                                                                                                ่
                                                                                                        �
                                                 ่
                                                                             ี
                       �
                       ี
               เหยียนั เจียนัหลนั ว่ย 64 ปี อาศัยอยในัหมูบ้านัเหอโขว่ ่  เผิ้าของเหยยนั เจียนัหลนั และถิามเขาว่าเตมใจีทจีะซูอม
                              ั
                            ิ
                                            ิ
             ำ
                                              ี
                          ำ
                                 ิ
                                                                                               ่
                                                                      �
                                                                            ิ
                                                                                        ี
           ตาบลเถิาหยาง อาเภอหลนัเถิา เมืองต�งซู มณฑลกานัซู ู ่  แซูมเคุรืองปั �นัดนัเผิ้าสำหม่าเจียเหยาสำว่นัหนัึ�งให้แกศูนัย ์
                                                                                  ี
                                                                                                          ่
                                                   ิ
                  ำ
                                                                ั
                 �
                      ้
                 ี
                        ู
                                                                                                 �
               ่
                                                                                       ่
                                            �
                                       ำ
                                                                                                        ิ
                                            ื
           “เทาทจีาได ป่และพิ่อของผิ้มทาเคุรองปั � นัดนัเผิ้ามา  ว่ฒนัธรรมฯ หรือไม่  “การซูอมแซูมเคุรืองปั � นัดนัเผิ้าสำ ี
                                                                                                 �
                                                                     ี
                                         ั
                                                                                                 ี
                                                                                            ี
                                                                                 �
                   ั
                                                                                                          ่
                                ี
                                                                                    ่
                                                                                                             ่
           ตลอด” ว่ฒนัธรรมหม่าเจียเหยาเป็นัว่ฒนัธรรมประเภทหนัึ�ง  หม่าเจียเหยา ไม่ใช่เรืองงาย” เหยยนั เจียนัหลนักลาว่ว่า
                                                                                                      ิ
                                                                                                            ื
                 ุ
                                                                                ิ
                                                 �
                                                                                        �
                                                                                                            �
                                                                                        ี
                                                                               ั
           ต�งแตยคุหินัใหม่ตอนัปลายของประเทศจีนัเมือประมาณ     ไม่มีบนัทกทางประว่ตศาสำตร์เกยว่กบเทคุนัิคุการผิ้ลตเคุรอง
                                                                                           ั
                ่
                                                                                                        ิ
                                                                    ั
                                              ี
             ั
                                                                      ึ
                                                                               ี
                                                                   ิ
                                         �
                                         ี
                                                                                                  ี
                                                                         ี
                                ิ
                                          ั
                    ่
                        ำ
           5,000 ปีกอนั อาเภอหลนัเถิาเป็นัทต�งของโบราณสำถิานั  ปั �นัดนัเผิ้าสำหม่าเจียเหยา และยังขาดกรณศึกษาของการ
                                                                                      ็
                                   ื
                                                                                    ำ
                          ี
                                   �
                                                                                            ่
           ว่ฒนัธรรมหม่าเจียเหยา เคุรองปั �นัดนัเผิ้าสำีเป็นัตว่แทนัท � ี  ซู่อมแซูมทประสำบคุว่ามสำาเรจีในัหมูชาว่บ้านั
            ั
                                                    ั
                                                                        �
                                         ิ
                                                                        ี
           โดดเดนัของว่ฒนัธรรมหม่าเจียเหยา                        เพิือรงสำรรคุเคุรืองปั �นัดนัเผิ้าสำหม่าเจียเหยาขึ�นัใหม่
                ่
                                                                                                  ี
                                                                                      ิ
                                                                                            ี
                                                                             ์
                      ั
                                                                       ั
                                                                     �
                                                                                �
                                   ี
                                                                  ี
                            ิ
                                                                                                 ์
                                                                       ี
                                         �
                                  ่
                                                                                                           �
                                                                                                           ี
                                                   ็
                               ่
                                         ี
                                                                                ้
                                                                            ิ
                       �
                       ี
                                                                                              ั
               เหยียนั เจียนัหลนักลาว่ว่า ตอนัทเขายังเป็นัเดก สำมาคุม  เหยยนั เจียนัหลนัไดไปเดนัชมพิิพิิธภณฑและสำถิานัททาง
                                                                                    ิ
                                                                       �
                    ิ
                                         ี
           เคุรองปั �นัดนัเผิ้าในัหมูบ้านัเหอโขว่ทเขาอาศัยอย่นัั�นัมีชอ  ว่ฒนัธรรมหม่าเจียเหยาตามโบราณสำถิานัตาง ๆ หลายคุร�ง ั
                              ่
                                                                             ี
                                                    ู
                                         �
                                        ่
                                                                                                  ่
              ื
              �
                                                         �
                                                         ื
                                                                ั
                                                                                ั
                                                                                  ั
                                   ิ
                                             ้
                        ิ
           เสำียงจีากการผิ้ลตเคุรองปั �นัดนัเผิ้า ภายใตการพิรำาสำอนัของ  เข้าซูอหนัังสำือเกยว่กบว่ฒนัธรรมหม่าเจียเหยาจีานัว่นัมาก
                                                                   �
                                                                                               ี
                                                                   ื
                            ื
                                                                             ี
                                                                             �
                                                                                                      ำ
                            �
          34
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39