Page 62 - 湄公河2025-02送印刷
P. 62

อาห้าร่สม่อง / 悦读































                   ทรรศการพิิเศษ “มองโลก - โลกแ
                  นั
                                        ว่
                                            ง”
                                         ง
                   ิ
                                     ห
                                      งราช
              ยี
                                      ่
            ู้
            ชมเ
               �ยมชม
           ผิู้ชมเยี�ยมชมนัิทรรศการพิิเศษ “มองโลก - โลกแห่งราชว่งศ์หมิง”
                                           ม
           ผิ
                                           ห
                                          ศ
                                            ิ
                                           ์
           观众参观“观天下——大明的世界”特展 CFP 图
           观众参观“观天下——大明的世界”特展 CFP 图
                                                                          ่
                                                     ิ
                                                                 �
             ี
                                                                              ้
                                   ื
                                                                                  ึ
                                                                                                       ั
           เจียงหนัานัในัฐานัะเสำนัเลอดใหญ่ทางเศรษฐกจีของ      นัีไม่เพิียงแตสำะทอนัถิงคุว่ามไม่เป็นัธรรมในัสำงคุม แต ่
                               ้
                                                     ้
                                       ่
                                           ุ
                                                                                              �
                                                                                              ื
           ราชว่งศ์หมิง คุว่ามขัดแย้งระหว่างขนันัาง พิ่อคุา และ  ยงเปิดเผิยถิงรากเหงาของคุว่ามเสำอมโทรมในัระบบ
                                                                                  ้
                                                                ั
                                                                          ึ
                      ้
                                                                                                    ื
                                             �
                                                                                                    �
           ชาว่บานั ไดสำะเทอนัถิงผิลประโยชนั์ทซูับซู้อนัในัราช  ราชการ เหตุการณเหลานัีดเหมือนัเป็นัเรองเลกนั้อย
                                             ี
                               ึ
                ้
                                                                                                         ็
                          ื
                                                                                      �
                                                                                       ู
                                                                                ์
                                                                                   ่
                                     ั
                              ่
                                   �
                             ้
                                                                     ้
             ำ
                                                       ่
                                                                  ่
                                                                                          ึ
           สำานััก หนัังสำือเขยนัไว่ว่า “เมือจีกรว่รรดหมิงกาว่เข้าสำการ  แตแทจีริงแลว่สำะทอนัให้เห็นัถิงคุว่ามเหลว่แหลกของ
                                                                           ้
                                                                                ้
                                                 ้
                                            ิ
                        ี
                                                       ู
                                            ึ
                                         ิ
                                                    ั
                                                     ิ
                                 ึ
                              ี
                            ่
              �
              ี
                              �
                        ั
           เปลยนัแปลงคุร�งใหญทสำุดซู�งไม่เคุยเกดข�นัในัประว่ตศาสำตร ์  ระเบียบทางสำังคุมและคุว่ามเนั่าเฟ้ะของระบบ
                          ั
                                                                                        ี
           ไม่มีใคุรทปลอดภย” ประโยคุนัีเผิยให้เห็นัคุว่ามเป็นัจีริง  ประว่ตศาสำตร์ยังคุงอย่ทนัั�นั “จีะเลาอะไรและเลา
                                                                                                  ่
                   ี
                   �
                                      �
                                                                                        �
                                                                       ั
                                                                         ิ
                                                                                                             ่
                                                                                       ู
                                                                                                        �
                                                                                     ้
                                                                                            ำ
                                                                                                             �
                                                                                                   ้
                                                                                                        ื
                                                                                                     ่
           อนัโหดร้ายของสำังคุมในัสำมัยราชว่งศ์หมิงตอนัปลาย    อย่างไร” นัับเป็นัคุว่ามทาทายสำาหรับผิูเลาเรอง เมือ
             ั
                                                                                      ่
                                                                                                ้
                                                                                    ์
                                                                                                         ำ
                 ึ
                                                                            ั
                                                                              ิ
                                                                 ิ
           อย่างลกซูึ�ง                                        พิจีารณาประว่ตศาสำตรชว่งหนัึ�ง ๆ ผิูเลาเรองจีาเป็นั
                                                                                                     �
                                                                                                      ื
                                                                                                   ่
                                                                                                             ั
                                                                                                  �
                                                �
                                                                ้
               หนัังสำือกลาว่ว่า ในัสำมัยราชว่งศ์หมิง เมือคุรอบคุรว่  ตองมีมุมมองแบบคุรอบคุลมทกดานัเกยว่กบภูมิหลง
                                                                                          ุ
                                                                                             ้
                                                         ั
                        ่
                           ่
                                                                                       ุ
                                                                                                  ี
                                                                                                      ั
                                                                                 ั
                                                       ้
                                                                              ั
                                                                                                            �
                                                                                         ่
                              �
                              ี
                                    ้
                                                                                                            ี
                                                                                            ุ
                           ิ
                                                 ่
           ธรรมดา ๆ มีสำมาชกทสำอบไดเป็นัซูิ�ว่ไฉีและตอมาไดเป็นั  ทางสำังคุม คุว่ามสำมพินัธ์ระหว่างบคุคุล และการเปลยนั
                                                                                                 ุ
                                         ้
                                  �
                                                                                                           ึ
                                  ี
                                   ่
           เซูิงหยว่นั (ใช้เรียกซูิ�ว่ไฉีทตอมาไดเข้าเรียนัในัโรงเรียนั  แปลงของสำถิานัการณ์ของประเทศในัยคุสำมัยนัั�นั จีงจีะ
                                                                                                         ำ
                                    ุ
                               ้
                                                                            �
                                                                            ื
                                                                                                     ้
                                                                         ั
           ข้าราชการ) แม้จีะไม่ไดเป็นัขนันัาง แตกสำามารถิไดรับ  สำามารถิสำกดเรองราว่ เสำนัทางคุว่ามคุด และถิอยคุาออก
                                                                                               ิ
                                              ็
                                                        ้
                                             ่
                                                                                    ้
                                  �
                                                                                                        ื
                                           �
                                  ี
                                 ี
                                                                                            ี
                                                                                                            ี
                                                         �
                                           ื
           การลดหย่อนัภาษ ภาษทดนัและอนั ๆ นัโยบายเออ           มาได หนัังสำือ “ว่กฤตการณ์ในัเจียงหนัานั” เลอกทจีะ
                                                                              ิ
                                                                    ้
                                                         ื
                                                                                                            �
                            ี
                                    ิ
           ประโยชนั์เช่นันัีสำ่งผิลให้ผิูคุนัจีานัว่นัมากหันัมาสำนัใจี  ใช้เรืองเลาในัการเขาไปให้ใกลประว่ตศาสำตร์ เรืองราว่
                                                                                ้
                         �
                                                                   �
                                                                                               ั
                                      ำ
                                                                                          ้
                                  ้
                                                                       ่
                                                                                                ิ
                                                                                                         �
                                                                                    ุ
                                                                                                      ี
           การสำอบจีอหงว่นั แตนัั�นักสำงผิลให้เกดการแขงตว่ของ  หกเรืองว่นัเว่ยนัอย่กบขนันัางนัักปราชญ์ในัเจียงหนัานั
                                                   ็
                                  ็
                                                                   �
                                   ่
                                                                                ู
                                                                                 ั
                                                      ั
                                            ิ
                              ่
                                                                          ี
                                          ี
                                        ้
                                                                  ่
                                           ุ
                                                                                    ้
                                          �
                                                                                ั
                                    ั
           ชนัชั�นัทางสำังคุมและคุว่ามขดแยงทรนัแรงขึ�นั หนัังสำือ  ไม่ว่าจีะเป็นัคุว่ามขดแยงในัราชสำำานััก หรือคุว่ามไม่ลง
                                            ่
                                                     ี
                                                                                                            ่
                                                 �
                      ึ
                                                                                               ั
                                                                                             ั
           ไดบรรยายถิงรายละเอยดอยางหนัึ�งว่า “เพิือหลกเลยง     รอยกนัในัชนับท ผิูคุนัทถิกบบบงคุบให้เข้าไปอยในั
                                                                                      ู
                                    ่
                                                                                ้
                                                                                     �
                                                                                     ี
                               ี
                                                        �
                                                        ี
                                                                                                            ู
                                                                    ั
                                                                                         ี
             ้
                                                                                                             ึ
                                      ์
                                                                                       ู
                                                                          ์
                                                                               ั
                                                                                    ั
           การถิกเกณฑแรงงานัหรือเกณฑทหาร หลายคุนัไดแขว่นั      สำถิานัการณนัั�นัมีท�งระดบสำงถิงขนันัางและตาลงไปถิง
                                                                                         ึ
                                                                                                      ำ
                       ์
                ู
                                                     ้
                                                                                            ุ
                                                                   ั
             ี
              ิ
                                   ้
                         ิ
             �
           ทดนัและผิลผิลตของตนัไว่ในันัามของปัญญาชนั บาง       ระดบประชาชนัคุนัธรรมดา บนัทกเอกสำารในัสำมัยนัั�นั
                                                                                         ั
                                                                                            ึ
                           ั
                                                                          ิ
                  ั
                                                                                                      ่
                                     ั
                                         ้
               ึ
                                                                 ี
                                                                      ้
           คุนัถิงกบยอมเอาตว่เป็นัทาสำรบใช” ปรากฏการณ์เชนั     ทเสำริมดว่ยว่ธีการทางว่รรณกรรมไม่เพิียงแตเพิิ�มคุว่าม
                                                         ่
                                                                 �
          62
   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67