Page 63 - 2025年03月《湄公河》
P. 63

悦读 /  อาห้ารสัมอง






                   ั
                                                                                                         ็
                                                                   ั
                                                                                                   ำ
                     ี
                     �
                                                                                                ู
                 ว่นัท 21 มีนัาคุม เป็นัว่นันัอนัหลบโลก นัิตยสำารแม่  ว่นัหยดสำุดสำัปดาห์ เพิราะหากมันัถิกทาลายกยากทจีะ
                                                                       ุ
                                              ั
                                     ั
                                                                                                              �
                                                                                                              ี
                                                                    ้
                                                                   �
                                                            ั
                                                        ี
                                                        �
                          ึ
                                                ่
                              ั
                             ้
                                                  ี
                                 ื
                         �
                                                  �
              นัำาโขงฉีบับนัีจีงไดคุดเลอกหนัังสำือหลายเลมทเขียนัเกยว่กบ  ฟนัฟู เราไม่สำามารถิ “เกบสำะสำม” เว่ลาในัการนัอนัหลบ
                                                                                       ็
                                                                                                               ั
                                                                                       ้
                                      ุ
                            �
                         ั
                                           ำ
                            ี
                             ี
                                                                             ้
                                                                                               ็
                                                                              ้
                                �
                                 ื
              “การนัอนัหลบทด” เพิอพิาคุณไปสำารว่จีคุว่ามลบของการ  ให้มากขึ�นัไดดว่ยการเขานัอนัเรว่ขึ�นั และไม่สำามารถิ
                                                     ั
                                                                                                      ่
                                                ้
                                                                                                         ั
                                                                                                            ้
              นัอนัหลบ ซูึ�งหว่งว่าผิู้อานัทกทานัจีะคุนัพิบดว่งดาว่ท � ี  “นัอนัชดเชย” จีากเว่ลาทีไดขาดนัอนัไปเชนักนั ถิาหาก
                              ่
                                  ่
                                         ่
                                      ุ
                            ั
                     ั
                                                                                        �
                                                                                          ้
                                                                                          ุ
                                                                                      ั
              พิร่างพิรายและอาณาจีกรแห่งคุว่ามฝู๋นัของตนัเองได ้  อยากนัอนัมากหนั่อยในัว่นัหยดสำุดสำัปดาห์จีริง ๆ ขอแนัะนัำา
                                  ั
                                                                        ั
                      ู
                                 ์
                      ้
                 คุุณรไหมว่า มีสำัตว่บางชนัิดนัอนัหลบโดยใชสำมอง   ให้จีากดเว่ลาไว่ที 1 - 2 ช�ว่โมง การนัอนัมากเกนัไปอาจี
                                                                     ำ
                                                                                       ั
                          ่
                                                        ้
                                                                                                          ิ
                                                 ั
                                                                               ้
                                                                                 �
                                                                                                ิ
                                ั
                                                                             �
                             ั
                                                                             ื
                                      ่
                       ี
                                          ี
              เพิียงซูีกเดยว่ สำลบกนัระหว่างซูกซู้ายและซูีกขว่า หนััง  ทาให้การเคุลอนัไหว่ของสำมองนั้อยเกนั สำ่งผิลให้สำมรรถินัะ
                                                                   ำ
                                                                                             ้
                                              ่
                                                                                              ่
                                                 ึ
                                                        ำ
                                                                       ำ
                                                                                      �
                                                    ั
                                        ั
                                                      ์
                              ้
                    ำ
                            ึ
              สำือ “ทาไมเราจีงตองนัอนัหลบ” กลาว่ถิงสำตว่จีาพิว่ก  การทางานัของสำมองเสำือมลงไดงาย
                                                                                       ี
                                                                                              ่
                                                                                       �
                                                          ็
                                                                         ั
                                   ่
              ปลาว่าฬในัมหาสำมุทร เชนัปลาโลมาตว่นั้อยนั่ารักกเป็นั   ป๋จีจียประการหนัึ�งทสำ่งผิลตอการนัอนัหลบของเรา
                                                                                                         ั
                                              ั
                                                                   ื
                ่
              เชนันัี เนัืองจีากพิว่กมันัอาศัยอยในันัำา จีาเป็นัตองนัอนั  คุอเมลาโทนัินั (Melatonin) เมลาโทนัินัเป็นัตว่สำงสำาร
                                          ู
                                                       ้
                   �
                                                                                                            ่
                                                 ำ
                                                                                                          ั
                      �
                                          ่
                                              ึ
                      ่
                                                 ้
                                                        ู
                                                                                              ั
                                                                                         ึ
                                                                                                          ิ
                                                                                                                ิ
              หลบกบว่ายนัำาไปพิร้อม ๆ กนั พิว่กมันัจีงไดพิัฒนัารปแบบ  ของสำมอง ซู�งมันัจีะเร�มเพิ�มข�นัหลงจีากพิระอาทตย์ตกดนั
                 ั
                   ั
                                                                            ึ
                                                                                       ิ
                                                                                   ิ
                                     ั
                       ี
              การนัอนัทมีคุว่ามพิิเศษนัีขึ�นัมา                   ไปไม่นัานั โดยจีะหล�งสำารจีากตอมไพิเนัียล (Pineal gland)
                       �
                                                                                           ่
                                    �
                                                                                  ั
                 ในัร่างกายของเรามีจีงหว่ะจีะโคุนัของธรรมชาต เรียก  ทอย่สำว่นัลกของสำมองเข้าสำกระแสำเลอด เมลาโทนัินัทาหนั้า
                                                                                               ื
                                   ั
                                                                      ู
                                                         ิ
                                                                           ึ
                                                                       ่
                                                                                        ู
                                                                                        ่
                                                                   �
                                                                                                             ำ
                                                                   ี
                                                                            �
                                                                             ื
               ่
                                                                                      ี
                                                                                              ั
              ว่า “จีงหว่ะนัาฬิกาชว่ภาพิ (circadian rhythm) 24 ช�ว่โมง”  ทเหมือนัเคุรองขยายเสำยง บอกกบสำมองว่า “ฟ้ามืดแลว่
                                                                                                                ้
                                                                   ี
                   ั
                                                                                                      ่
                           ิ
                                                                   �
                                                        ั
                               ี
                                                                                                            ู
                                                                                       ่
                                                            ั
                                                       ิ
                                                                                  ้
                                                                                               ้
                                                                                                   ี
                                                                                                 ิ
              ในัปี 2481 ศาสำตราจีารย์ Clayderman แห่งมหาว่ทยาลย  ถิงเว่ลาเข้านัอนัแลว่” แตจีริง ๆ แลว่สำ�งททาให้เราร้สำึกงว่ง
                                                                                                               ่
                                                                   ึ
                                                                                                   �
                                                                                                     ำ
                                                                            ี
                         ้
                                                           ิ
                                              ุ
                                                            ำ
                                                                                               ั
                                                                                                                ึ
                                                                                                         ิ
                                           ่
                                                                                          ึ
                                           ู
                                                                        ี
               ิ
                                                                   ื
              ชคุาโกและผิูช่ว่ยของเขาอาศัยอยในัอทยานัแห่งชาตถิา   คุออะดโนัซูนั (Adenosine) ซู�งจีะสำ�งสำมและเพิ�มมากข�นั
              แมมม็อธเป็นัเว่ลา 32 ว่นั เขาคุนัพิบว่ามนัุษยสำามารถิ  ตามเว่ลาทเราตนันัอนั ย�งเราตนันัานัข�นั อะดโนัซูนักจีะ
                                                                                                  ึ
                                                                                           ื
                                                                                                               ็
                                                                                                            ี
                                                                                                        ี
                                                                                           �
                                                                               ื
                                                                           ี
                                                                           �
                                   ั
                                                                                       ิ
                                                                               �
                                               ่
                                         ้
                                                      ์
                                            ้
                                                        ั
                                                                                                      ่
                            ี
                                                                            ึ
              กาหนัดนัาฬิกาชว่ภาพิของตนัเองได แม้จีะถิูกปิดก�นัจีาก  สำะสำมมากข�นั เมือถิงขดสำูงสำุด จีะย�งทาให้งว่งและอยาก
                                                                                                 ำ
                                                                                               ิ
                                                                               �
                                                                                     ี
                                                                                  ึ
               ำ
                        ิ
                                       ื
                              ็
                                               ั
              แสำงแดดภายนัอกกตาม การตนัและหลบของมนัุษย์เป็นั      นัอนัมากข�นั
                                       �
                                                                           ึ
                                ั
                    ู
                                                                             �
                           �
                                                                                                               ี
                                                                                                               �
                           ี
                                                   ้
                            ำ
                                                                         ้
              ไปในัรปแบบทซูาๆ กนั สำามารถิคุาดเดาได เป็นัว่งจีรท ี �  สำุดทายนัี เราอยากแบ่งป๋นัหนัังสำือรว่มบทคุว่ามเกยว่
                                                                   ั
                                                                                 ื
                                                                                       ั
                                                                                          �
                                                                                          ี
                                                 ่
                                                                                                 �
              เกดข�นัประมาณทุก 24 ช�ว่โมง ซู�งจีงหว่ะเชนันัีไม่เพิียงแต ่  กบการนัอนัหลบ คุอ แกะตว่ท 1,001 เมือคุนันัี (Last night’s
                  ึ
                                                    �
                                           ั
                                                                                                       �
                                                                              ั
                                                                                                    ื
                                         ึ
                ิ
                                   ั
                                                                                          ่
                                                                                                  ่
                                                                                               ่
                              ิ
                                          ่
              คุลอยตามดว่งอาทตย์เทานัั�นั แตมาจีากภายในัร่างกาย   1001st sheep) ในัหนัังสำือเลมนัี�กลาว่ว่า การนัอนัไม่หลบ
                                   ่
                 ้
                                                                                                                ั
              ดว่ย กลาว่โดยท�ว่ไปแลว่ หลงจีากทมนัุษย์ตนันัอนัไปแลว่  ไม่ใช่การขาดนัอนั แตเป็นัการพิยายามนัอนัหลบแตไม่
                                                  �
                     ่
                                                                                     ่
                                                  ื
               ้
                                 ้
                                                                                                           ั
                                                                                                               ่
                                           ี
                                     ั
                                                            ้
                                           �
                           ั
                                                       ั
                                                    ื
                                                                   ำ
                                         ิ
                                                    �
              เป็นัเว่ลา 16 ช�ว่โมง สำมองจีะเร�มขาดคุว่ามตนัตว่ว่องไว่   สำาเร็จี มันัเป็นัคุว่ามปรารถินัาอย่างหนัึ�ง เมือคุุณนัอนัไม่
                                                         ่
                           ั
                                                                                                      �
                                                                     ั
                              ำ
                                                                                 ั
               ั
                                     ้
                                                                                         �
                                                                                    ้
                                                   ั
              ดงนัั�นั เราสำามารถิคุานัว่ณยอนัหลงไป 16 ช�ว่โมงนัับจีาก  หลบ มันัเหมือนักบตนัไม้ทีถิูกถิอนัรากถิอนัโคุนั เหมือนั
                                           ั
                                                                       �
                               ็
                                                                                        ่
                                    ้
                                        ั
                                                                            ี
                                                                            �
                                                                               ่
                    �
                                                                                        ู
              เว่ลาทีเราตืนันัอนั กจีะไดผิลลพิทออกมาเป็นัเว่ลาที�เรา  เกาะทโดดเดยว่ลองลอยอยในัราตรีทมืดมิด แตงโดย Marina
                                                                                                       ่
                                           ์
                                                                       ี
                        �
                                                                                               ี
                                                                                               �
                                                                                                    ั
              ตองนัอนัตอนักลางคุนั                                Benjamin มีเนัือหาคุรอบคุลมถิงปรัชญา ว่ฒนัธรรม ศิลปะ
                                                                                            ึ
               ้
                                                                              �
                                                                                         ุ
                               ื
                                  ู
                                                                                             �
                                   ่
                                                                                                         ื
                                                                                          ็
                 “สำุดยอดการฟนัฟรางกายว่ถิสำแตนัฟอร์ด” (The       และว่ทยาศาสำตร์ โดยมีประเดนัทเกยว่ข้องกบเรอง “นัอนั
                                                                                                         �
                                          ิ
                              ้
                              �
                                                                       ิ
                                                                                                      ั
                                                                                             ี
                                            ี
                                                                                               ี
                                                                                               �
              Stanford Method for Ultimate Super Recovery) กลาว่  ไม่หลบ” มอบให้กบผิู้ทมีอาการนัอนัไม่หลบทุกคุนั
                                                                                                       ั
                                                                                      ี
                                                           ่
                                                                                  ั
                                                                       ั
                                                                                      �
                                              ั
              ถิงการนัอนัหลบว่่าเป็นัชว่งหนัึ�งทีสำาคุญของการบริหาร                                       本刊综合
                                          �
                                   ่
                                            ำ
                           ั
               ึ
               ั
                                        ิ
                                            ี
              จีดการตนัเอง อย่ารบกว่นันัาฬิกาชว่ภาพิของคุุณในัช่ว่ง
                                                                                                          孙勇刚 制图
                                                                                                          孙勇刚 制图
                                                                                                                63
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68