Page 9 - 2025年5月《湄公河》
P. 9

向上的力量 /  พลัังที่่�มุ่่�งสู่่�ความุ่ก้้าวหน้้า



                                                                                ้
                                                                            ่
                                                                                                      ้
                                                                                                ่
                                                                                            ั
                   ั
                              ึ
                             ้
                             ู
                                               ั
                                             ิ
                                    ั
                                                                                                        ่
              ราชภฏสำกลนัคุรรสำกประทบใจีอย่างย�งกบมรดกภูมิปัญญา   15 ปี เธอกลาว่ดว่ยคุว่ามประทบใจีว่าการเขารว่มรายงานั
                  ั
                                                                       ้
                                                                                  ี
                                                        ู
                              ู
              ทางว่ฒนัธรรมของยนันัานั “ประสำบการณของฉีนัในัยนันัานั  ข่าว่เสำนัทางรถิไฟื้จีนั - ลาว่และโคุรงการ “ซูอกแซูก ซูอก
                                                    ั
                                               ์
                                                ี
                                                                                                 ี
                                                                                                             ี
                                                                                                            ิ
                                                                                                      �
                    ั
                                                                                                               ี
              ทาให้ฉีนัตระหนัักว่าแม้ว่าประเทศไทยและจีนัจีะมีว่ฒนัธรรม  ซูอย เมาทมอย สำานัสำัมพินัธ์” สำารคุดสำ�นัเกยว่กบว่ถิชว่ต
                             ่
                                                                                                      ี
                                                                                                                ิ
                                 ่
                                                                                                  ั
                                                                                       ั
                                                                           ์
                                                                                                          ั
               ำ
                                                      ั
                                                                                 ำ
                                                                                         ู
                                    ็
                                                                                                     ี
                                                                                         ้
                                ่
                                                                                          ึ
                                                                                                         ี
                                                                                             ่
                                                  ั
                                                     ั
                                                    ์
                                             ื
                                             �
                                                                                                       ิ
                                                                          ู
                            ่
                     ่
                        ั
               �
               ี
              ทแตกตางกนั แตเราตางกพิยายามเพิออนัุรกษว่ฒนัธรรม     ของชาว่ยนันัานัทาให้เธอรสำกว่าคุว่ามมีชว่ตชว่าในัการ
                                                                    ั
                                                           ื
                                                                                                        ้
                                                                                          �
                                          ั
                                                                                                                ิ
                                                           �
                                                      ้
                                                                            ู
                                                                                                            ั
                                                                                                               ี
              ของเราเอง มรดกภูมิปัญญาทางว่ฒนัธรรมไม่ไดเป็นัเรอง   พิฒนัาของยนันัานัมีคุว่ามเชือมโยงอย่างใกลชิดกบชว่ต
                   ้
                                                                       ้
                                                                                                 ื
                                 ิ
              ของผูใหญ่เทานัั�นั แตย�งไปกว่านัั�นัยงเกยว่ข้องกบคุนัหนัุม  ของผูคุนัในัประเทศไทยและประเทศเพิอนับ้านั และตนัเอง
                                                     ั
                                       ่
                                           ั
                         ่
                                                            ่
                                ่
                                              ี
                                              �
                                                                                                 �
                                          �
                                                                               ้
                                                           ่
                                                        ่
                                                                                                          ื
                                                                                                          �
                                     ้
                            ่
                   ้
                                            ำ
                                                   ู
              สำาว่ดว่ย” เธอกลาว่ว่าการคุนัพิบนัีทาให้เธอร้สำึกมีสำว่นัรว่ม  กภูมิใจีมากทไดมีสำว่นัสำนัับสำนัุนัในักระบว่นัการเชอมโยงนัี �
                                                                             �
                                                                   ็
                               ่
                                                                             ี
                                                                                 ่
                                         ำ
                                             ั
                   ู
                                                                                                                ั
                                                                            ั
              และร้สำึกอบอนัใจี คุนัหนัุมสำาว่ทาให้ว่ฒนัธรรมไทยแบบ   “ฉีนัหว่งว่ามิตรภาพิระหว่างไทยและจีนัจีะเตบโตด�ง
                                                                        ั
                                                                                           ่
                                   ่
                         ุ
                                                                                                     ี
                         ่
                                                                                                           ิ
                                                                              ่
               ั
                                                                               ั
                                                                                  ั
              ด�งเดม เช่นั การแกะสำลกไม้และมว่ยไทย มีชว่ตชว่าข�นัมา  ตนัไม้ใหญ” “ฉีนัหว่งว่าในัอนัาคุตจีะไดทางานัเป็นันัักแปล
                                                                           ่
                                                  ี
                  ิ
                                                          ึ
                                                                                    ่
                                                      ี
                                                                                                   ำ
                                 ั
                                                                                                  ้
                                                    ิ
                                                                   ้
                                                                                               �
                    ้
                                                    ์
                                                 ั
                                                                                                     ี
                            ำ
                                                                                                 ่
                                                                                                     �
                                      ั
                               ิ
                                   ี
              ใหม่ไดโดยการทาคุลปว่ดโอสำ�นัและผลตภณฑสำร้างสำรรคุ ์  หรือนัักเขียนั และแนัะนัำาสำถิานัททองเทยว่ของมณฑล
                                                                                               ี
                                              ิ
                                  ิ
                                                                                    ู
              ทางว่ฒนัธรรม                                        ยนันัานัให้คุนัไทยไดร้จีกมากขึ�นั” “ฉีนัหว่งว่าเราจีะเป็นั
                                                                                                     ั
                                                                                     ั
                   ั
                                                                                   ้
                                                                                                        ่
                                                                                                 ั
                                                                   ู
                                                                       �
                                                          ำ
                                                                       ี
                                                                                           ่
                                                                                               ้
                                                                            ั
                 “ในัยนันัานัมีเทศกาลมากมาย เทศกาลสำาดนัำาทาให้   มิตรทดตอกนัตลอดไป”... ในัชว่งทายของการเสำว่นัาแลก
                                                                          ่
                                                                        ี
                      ู
                                                                                                  ี
                                                                                                  �
                                                                                                             ็
                                                                     ี
                                                                     �
                                    ี
               ั
              ฉีนัร้สำึกเหมือนัไดกลบไปทถินันัข้าว่สำารของประเทศไทย  เปลยนั โปสำการ์ดนัิตยสำารแม่นัำาโขงทแจีกในังานัเตมไป
                                    �
                  ู
                               ั
                            ้
                                                                                                         ำ
               ่
                               ิ
                                        �
                                                  �
                                              ี
                                            �
                                            ี
                                        ี
                                                                   ้
                                                                                                        ้
                                                                       ำ
              สำว่นัเทศกาลคุบเพิลงและงานัเลยงทเรยงโตะเป็นัแนัว่ยาว่  ดว่ยคุาอว่ยพิรจีากผูเข้ารว่ม หยาง เสำี�ยว่หัว่ ผูอานัว่ยการ
                                                                                   ้
                                                                                       ่
                                                                                 ั
                                                                                    ี
                                                                                    �
              ตลอดทางเดนั ทาให้ฉีนัร้สำึกถิงเสำนั่ห์ของการอย่รว่มกนั  ฝึ�ายจีนัโรงเรียนัฮ�ว่เคุยว่ว่ทยาลยโพินัทะเลของรัฐบาลในั
                                       ึ
                                                                                                ้
                         ิ
                            ำ
                                 ั
                                   ู
                                                            ั
                                                                                            ั
                                                                                       ิ
                                                                       ี
                                                        ่
                                                       ู
                                                                                             ่
                                                                                                ่
              ของหลายเชอชาต” คุว่ามหลากหลายทางว่ฒนัธรรมและ        จีงหว่ดขอนัแกนั ประเทศไทย กลาว่ว่าเยาว่ชนัจีากประเทศ
                                                                      ั
                                                                              ่
                                                  ั
                                                                   ั
                             ิ
                        �
                        ื
                                                                                         ู
                                               ู
                  ี
                                                                          ี
                                                                                           ี
                                                                                           �
                                                                                         ้
                                                                                                 ั
                                        ้
              สำ�งทนั่าประหลาดใจีซู�งรอการคุนัพิบอยเสำมอเป็นัเหตุผล  ไทยและจีนัมีคุว่ามสำนัใจีใคุรรเกยว่กบว่ฒนัธรรมของท�งสำอง
                                ึ
                                                                                                             ั
                                                                                               ั
               ิ
                  �
                                               ่
                                                                                        ่
                        ุ
                                                �
                                          ้
                                    ั
                               ุ
                                                                                                 ู
                                                                                                 ้
              ททาให้จีารว่รรณ อดมทรพิย์ เจีาหนั้าทประชาสำัมพินัธ์  ประเทศ ทุกคุนัยังต�งตารอดว่ยใจีทใฝึ�รและคุว่ามปรารถินัา
                                                                                              �
                 ำ
               ี
                                                                                  ั
               �
                                                ี
                                                                                              ี
                                                                                        ้
                                                          ั
                                           ู
                                                                                                    ั
                                                                               ำ
                                                                                                       ี
                               ิ
               ่
                                                                                                            ั
                          ั
                                            �
                                             ู
                                                                             �
              ตางประเทศสำญชาตไทยอาศัยอย่ทยนันัานัเป็นัเว่ลาถิง    ว่าจีะมีอะไรททาให้เซูอร์ไพิรสำ์ในัการพิบกนัอกในัคุร�งหนั้า
                                                            ึ
                                                                   ่
                                            ี
                                                                             ี
                               สำ แก นัคุ ิ ิ ว่ อา ร ์โ คุ ้ ด
                                            ้
                               สำแกนัคุว่อาร์โคุด
                              อ
                              �
                              �
                            เพิอรับฟื้ังนัิตยสำารเสำียง
                              ื
                            พิ
                              ื เ
                               ร
                                      ิ
                                      ตย
                                    นั
                                        สำ
                                             ียง
                                            สำ
                                         ารเ
                                ับ
                                  ฟื้
                                   ัง
                            扫描二维码 轻松听杂志
                                                                       เยาว่ชนัไทยถิายภาพิพิร้อมกบโชว่นัิตยสำารแม่นัำาโขงและผลตภณฑสำร้างสำรรคุ
                                                                                                        ั
                            扫描二维码 轻松听杂志                                เยา ว่ ช นั ไทย ถิ ่ ายภา พิพิร ้อม ก ั ั บโช ว่ ์ นั ิ ตย สำ ารแ ม ่ นั า ำ  โขงและผ ล ิ ิ ต ภ ณ ฑ ์ ์ สำร ้าง สำ รร คุ ์   ์
                                                                                         ์
                                                                              ่
                                                                                                        ั
                                                                                  泰国青年手持《湄公河》杂志文创合影 李文君 图
                                                                                  泰国青年手持《湄公河》杂志文创合影 李文君 图
                                                                                                                09
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14