Page 60 - 2024年5月《湄公河》
P. 60

้
                    ่
           ปลายปากกาผู้�อ่าน / 读友来稿






























              นัักเรียนัตางชาตศึกษาเทคุโนัโลยีการผลตกระดาษของจีนั
              นั ั กเ ร ีย นัต ่ ่ างชา ต ศ ิ ิ  ึ กษาเท คุ โ นั โล ย ีการผ ล ิ ิ ตกระดาษของจี ี ี นั
              外国学生认识了解中国的造纸术 新华社 图
              外国学生认识了解中国的造纸术 新华社 图

                                                                              ่
                                                                                 �
                                                                                         ่
                                                                                         ู
                                           ุ
                                   ่
                                       �
                                        ั
                                                   ี
                                                                          ี
                    ่
                         ้
                                                                ่
           สำักการะเซูนัไหว่บรรพิชนัทานันัีกบบตรชายอกสำองคุนั  ตอมา ชาว่จีนัเหลานัีอาศัยอยในัประเทศไทยเป็นัเว่ลา
                                    ื
           เป็นัประจีาทุกปีในัชว่งกลางเดอนักรกฎาคุม การทบรรพิ-  หลายปี ไดหลอมรว่มเขากบสำังคุมทองถิ�นั กลายเป็นั
                            ่
                                                                         ้
                   ำ
                                                                                     ้
                                                                                       ั
                                                                                               ้
                                                                                                   ิ
                                                     �
                                                     ี
                      ้
           ชนัทานันัีไดรบคุว่ามเคุารพินัับถิอเชนันัี เป็นัเพิราะว่า  ประชากรสำว่นัหนัึ�งของประเทศไทย การดารงอยของ
                                                                                                          ่
                                                                                                          ู
                   �
                                           ่
                                        ื
                                                         ่
                                              �
                                                                         ่
                       ั
                                                                                                    ำ
               ่
                                 ิ
                                                                                                             ั
                          ี
                          �
                                                                                             ั
                                   ั
                                      ุ
                                                                                ้
             ่
                                                                                   ั
           ทานัเคุยนัำาพิาพินั้องชาตพินัธ์หลบหนัีการสำังหารจีาก  พิว่กเขาไม่เพิียงสำรางว่ฒนัธรรมอนัหลากหลายให้กบ
                                                                                                    ี
                               �
                                      ี
           ศัตรมายังสำถิานัแห่งนัี ขณะทพิยายามปกป�องคุว่าม     ประเทศไทย แตยงสำ่งเสำริมการแลกเปลยนัและการ
                                                                                                    �
                                      �
                                                                                ั
               ู
                                                                              ่
                                                        ้
                                                ่
                                ิ
                                                                             ี
                                                                                                            ้
                                                                                         ่
                                                      ิ
           ปลอดภยของพิีนั้องชาตพินัธุ์ แตโชคุร้ายทานัถิูกยงดว่ย  สำือสำารระหว่างจีนัและไทยอยางมีนััยยะสำำาคุญอกดว่ย
                                                                                                      ั
                                                                          ่
                  ั
                        �
                                                                �
                                 ั
                                       ่
                                                                                                         ี
                                     ่
             ู
                                                 ี
           ลกธนัูจีนัเสำยชว่ต ชาว่บ้านัตางโศกเศร้าเสำยใจีย�งนััก   อาจีกลาว่ไดว่า ประชาชนัจีนัและไทยไม่เพิียงมีคุว่าม
                         ิ
                        ี
                                                                      ่
                                                                                        ี
                                                      ิ
                                                                           ่
                     ี
                                                                          ้
                                       ้
                                         ู
                                                                                                     �
                                                                                                     ื
                                                                              ั
                                                                                                  ั
                                                                                                 ่
                                                                                         ่
                                                                                                             ั
                                                         ้
                                                 ้
                                             ่
                                                                        ั
                                                                 �
                                                                 ี
                            ู
              ั
                        ่
                                    ึ
           หลงจีากขับไลศัตรไปแลว่ จีงไดบชาทานัไว่ในัศาลเจีา    เกยว่โยงกนัทางว่ฒนัธรรมเทานัั�นั แตยงเชอมโยงกนั
                                 ้
                                                                        ื
                                             �
                         �
                                                 ่
                                                         ั
                         ื
                                                                                           ็
                                                                                      ี
                                                                                                             ้
           พิว่กเราคุดว่าเรองราว่คุงจีบลงทตรงนัี แตพิว่กเขายง  ทางสำายเลอดอกดว่ย สำิ�งทสำมเดจีพิระกนัิษฐาธิราชเจีา
                                                                                      �
                                                                            ี
                      ่
                                                                               ้
                    ิ
                                        ี
                                        �
                                                                           ำ
                                                                                             ่
                                                                             ั
                                                                                 ้
                                                   �
               ้
                                    ื
                                                                                                       ั
                          ี
           ให้ขอมูลสำำาคุญอกชิ�นัหนัึ�งคุอ บรรพิชนัทานันัีเป็นัชาว่  ทรงเคุยพิระดารสำไว่นัั�นัไม่เพิียงแตสำอดคุลองกบสำถิานั-
                                               ่
                       ั
                                                                                                   ้
                     ำ
                                                                    ์
                                                                             ั
                    �
                                                                               ิ
                                                                                                    ่
            ี
                                                                                                     ั
                                                                                                            ้
           จีนั เรืองนัีทาให้เราประหลาดใจีมาก แม้ว่าชาว่ไตลอจีะ  การณทางประว่ตศาสำตรทเกดข�นัจีริง แตยงแฝู้งดว่ย
                                                                                            ึ
                                                                                     ์
                �
                                                                                       �
                                                                                         ิ
                                                                                       ี
                                                       ื
                                              ่
                                                      �
                                                                           ั
                                   ี
           อพิยพิจีากภาคุใตประเทศจีนัลงมาเป็นัเว่ลาหลายร้อย    คุว่ามคุาดหว่งว่ามิตรภาพิจีนั - ไทยจีะคุงอยตลอดไป
                                                                                                      ู
                                                                                       ี
                                                                             ่
                           ้
                                                                                                      ่
                                         ่
                         ั
                                       ี
                                    �
                                                                                  ่
                                       �
           ปีแลว่ และลงหลกปักฐานัยังพินัทตาง ๆ ในัภูมิภาคุเอเชีย  ในัอนัาคุตการเรียนัร้รว่มกนัจีะมีคุว่ามลกซูึ�งยิ�งขึ�นั
                                    ื
                                                                                 ู
                                                                                                 ึ
               ้
                                                                                      ั
                                                    �
                                                    ี
                              ่
                                                  ำ
                                                                                          ้
                                      ั
                                                                                                       �
                                                                       ็
               ั
                           ้
           ตะว่นัออกเฉีียงใต แตพิว่กเขายงมีคุว่ามทรงจีาทชัดเจีนั  สำมเดจีพิระกนัิษฐาธิราชเจีาทรงเป็นั “ผู้เชียว่ชาญ
                                                                               ้
                 ั
                                             ้
                                                                    ี
                                      ั
                                         ั
             �
                                                                 ื
                                                                 �
                                                                                           �
                                                                                           ี
                                                     ้
                                ี
                                                                                                        ่
                                                                                                  ์
                                   ี
           เกยว่กบบรรพิชนัชาว่จีนั อกท�งยงสำรางศาลไว่เป็นัท ี �  เรองจีนั” อย่างแทจีริง คุว่ามรักทพิระองคุทรงมีตอประ-
             ี
                                           ้
                                                                                         ึ
                                                                                      ั
                         ึ
                                          �
                                   ั
           สำกการะบชา ซู�งนัับเป็นัคุร�งแรกทขาพิเจีาไดประสำบ   เทศจีนัและมีคุว่ามเข้าใจีอนัลกซูึ�งตอคุว่ามสำัมพินัธ์ทาง
                                                                    ี
                    ู
                                                    ้
                                                ้
                                                                                                        ั
             ั
                                          ี
                                                                                              ่
                                                                                                ั
                                                                                               ี
           พิบมา                                               ว่ฒนัธรรมจีนั - ไทย จีงเป็นัการเพิิ�มสำสำนัอนัสำดใสำให้กบ
                                                                                                   ั
                                                                         ี
                                                                                                             ั
                                                                                  ึ
                                                                ั
                                       ั
                                                                                                ้
                             ์
                                                ่
                       ิ
                                                                                                     ั
                                                                           ่
                      ั
                                     ิ
               ในัประว่ตศาสำตร กลุมชาตพินัธุ์บางกลุมในัประเทศ  มิตรภาพิระหว่างจีนัและไทยอย่างไม่มีขอสำงสำย มิตรภาพิ
                                                                              ี
                                ่
           จีนัไดอพิยพิเขามายังประเทศไทยอย่างตอเนัือง ดาเนัินั  ระหว่างประชาชนัสำองประเทศมีประว่ตศาสำตรยาว่นัานั
                                              ่
                                                                    ่
                        ้
                                                                                                       ์
            ี
                                                                                                 ิ
                                                                                               ั
                                                  �
                                                      ำ
                ้
                                  ิ
                                                                                                         ั
                                            ั
                                                                               ี
                                                                               �
                              ้
                                                                                ่
                  ู
                      ั
                                                                    ั
                   ่
                                                                            ิ
                                                                                    ี
             ี
                                                                                             ื
                                                                                                    �
           ชว่ตอย่รว่มกบคุนัในัทองถิ�นั แตงงานักนั สำืบลกสำืบหลานั  นัับพินัปี แนัว่คุดทว่า “จีนัไทยใชอนัไกล พิีนั้องกนั” ได ้
                                                                                             �
              ิ
                                                 ู
                                                                                           ่
                                      ่
          60
   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65