Page 33 - 2025年1月《湄公河》
P. 33

ิ
                                                                                                              เศษ
                                                                                                            พี่
                                                                                                         ายงาน

                                                                                                        รุ
                                                                                                  特稿 /  รุายงานพี่ิเศษ
                                                                                                  特稿 /
                                                                                                  ี
                                                                                                               ิ
                                                                                                     ็
                                                                                  “เมือปลูกขาว่สำาลเสำรจีแลว่ ฉีนัเดนั
                                                                                     �
                                                                                            ้
                                                                                                            ั
                                                                                                         ้
                                                                                            ี
                                                                                                              ่
                                                                                ทางลงใตไปทสำิบสำองพินันัา และอยจีนั
                                                                                            �
                                                                                                    ั
                                                                                        ้
                                                                                                              ู
                                                                                  ้
                                                                                     ่
                                                                                 พินัชว่งฤดูหนัาว่” ไม่นัานัมานัี ป้าว่ย 60
                                                                                                         �
                                                                                                             ั
                                                                                 ปีคุนัหนัึ�งในัเมืองอนัหยาง มณฑลเหอ
                                                                                                 ั
                                                                                  หนัานั กลาว่ในัไลฟสำดว่า แม้เธอจีะมี
                                                                                          ่
                                                                                                  ์
                                                                                                      ่
                                                                                                    ่
                                                                                    ิ
                                                                                                               ี
                                                                                  เงนัเกบไม่มากนััก แตเธออยากจีะข�รถิ
                                                                                       ็
                                                                                   สำามลอ ทองเทยว่เชยชมแม่นัำาและ
                                                                                        ้
                                                                                                ี
                                                                                           ่
                                                                                                �
                                                                                   ภูเขาอนัย�งใหญ่ของจีนั
                                                                                           ิ
                                                                                                    ี
                                                                                        ั
                                                                                      “ป้าข้าว่สำาล” ทเป็นัคุนัธรรมดา
                                                                                                ี
                                                                                                    �
                                                                                                    ี
                                                                                          ั
                                                                                               ั
                                                                                        ั
                                                                                     ่
                                                                                   แตกลบดงไปท�งโซูเซูียล และการเดนั
                                                                                                                ิ
                                                                                       ่
                                                                                            ้
                                                                                   ทางทองใตของเธอสำร้างคุว่ามซูาบซู�ง ึ
                                                                                                     �
                                                                                                               �
                                                                                                        ็
                                                                                  ใจีให้ผิูคุนัมากมาย เมือเรว่ ๆ นัี� เรอง
                                                                                        ้
                                                                                                               ื
                                                                                                 �
                                                                                                            ่
                                                                                              ุ่
                                                                                                  ำ
                                                                                  ราว่แสำนัอบอนันัีดาเนัินัไปอยางตอ
                                                                                                                ่
                                                                                           ้
                                                                                 เนัือง ภายใตการสำนัับสำนัุนัของชาว่เนั็ต
                                                                                   �
                                                                                ทห่ว่งใย สำุดทาย “ป้าข้าว่สำาล” ไดเดนั
                                                                                 ี
                                                                                 �
                                                                                            ้
                                                                                                                ิ
                                                                                                              ้
                                                                                                          ี
                                                                               ทางถิงสำิบสำองพินันัาอย่างราบรนั และเร�ม
                                                                                                         �
                                                                                                         ื
                                                                                                                ิ
                                                                                   ึ
                                                                                            ั
                                                                                 ิ
                                                                             ใชชว่ตในัโฮุมสำเตย์แห่งหนัึ�ง
                                                                               ้
                                                                                ี
                                                                               เหตุใด “การเดนัทางและใชชว่ตในัยนันัานั”
                                                                                          ิ
                                                                                                           ู
                                                                                                    ้
                                                                                                     ี
                                                                                                      ิ
                                                                                        ิ
                                                                           จีงนั่าปรารถินัาย�งนััก เพิราะทนัีมีสำภาพิภูมิอา-
                                                                           ึ
                                                                                                   ี
                                                                                                   �
                                                                                                     �
                                                                                              ี
                                                                                              �
                                                                        กาศและสำภาพิแว่ดลอมทเป็นัเอกลกษณ์ มีกาแฟ
                                                                                         ้
                                                                                                      ั
                                                                              ้
                                                                                ้
                                                                      อาราบกา ตนัชาโบราณ มีดอกไม้ แมลง และเห็ดป�า
                                                                            ิ
                                                                                               ั
                                                                                  ึ
                                                                                         ่
                                                                     ให้รับประทานั ซู�งลว่นัแตมีเอกลกษณ์เฉีพิาะตว่ มีแหลง ่
                                                                                    ้
                                                                                                         ั
                                                                                 ั
                                                                                            ื
                                                                                           �
                                                                                                    ่
                                                                                               ื
                                                                                               �
                                                                   มรดกโลก เมืองว่ฒนัธรรมเลองชอ หมูบ้านัโบราณและ
                                                                                          �
                                                                                                              �
                                                                                                              ี
                                                                                          ี
                                                                                                            ิ
                                                                  ว่ฒนัธรรมทองเทยว่ใหม่ ๆ ทไม่สำ�นัสำุด มี 26 ชนัชาตทใกล ้
                                                                                ี
                                                                                �
                                                                            ่
                                                                   ั
                                                                                             ิ
                                                                                    ั
                                                                                          ั
                                                                                       ี
                                                                                                        ่
                                                                                                       ิ
                                                                ชิดราว่กบเป็นัคุรอบคุรว่เดยว่กนั แตละชนัชาตตางกชนัชม
                                                                                                             ื
                                                                                                             �
                                                                                                            ็
                                                                       ั
                                                                                               ่
                                                                คุว่ามงามของกนัและกนั และสำร้างสำรรคุเป็นัคุว่ามงามร่ว่มกนั
                                                                                                ์
                                                                            ั
                                                                                                                ั
                                                                                  ั
                                                                                         ิ
                                                                                                          ิ
                                                                                                ู
                                                                ของชาว่ยนันัานั  จีาก “การเดนัทาง” สำ “การใชชีว่ต” ไม่ใช ่
                                                                        ู
                                                                                                ่
                                                                                                       ้
                                                                                                               ่
                                                                                                          ุ
                                                                                                        ึ
                                                                                                            ิ
                                                                                              ่
                                                                        ั
                                                                     ่
                                                                แตกตางกนัแคุตว่อกษรเทานัั�นั  แตยังบ่งบอกถิงธรกจีทอง
                                                                            ่
                                                                              ั
                                                                                ั
                                                                                       ่
                                                                     �
                                                                     ี
                                                                         �
                                                                                              ้
                                                                         ี
                                                                 �
                                                                 ี
                                                                                   ู
                                                               เทยว่ทเปลยนัแปลงสำู่รปแบบใหม่ดว่ย นัิตยสำารแม่นัำาโขง
                                                                            �
                                                                                                               ั
                                                                            ื
                                                               สำังกดศูนัย์การสำอสำารระหว่างประเทศเอเชียใต - เอเชียตะว่นั
                                                                  ั
                                                                                     ่
                                                                                                     ้
                                                                                                        ู
                                                                        ้
                                                               ออกเฉีียงใตแห่งยนันัานั จีะพิาคุุณเขาสำบทกว่แห่งยนันัานัและ
                                                                                                    ี
                                                                                               ู
                                                                                               ่
                                                                                            ้
                                                                             ู
                                                                                 ิ
                                                                                ี
                                                                 ่
                                                                                       ์
                                                                                        ู
                                                                               ี
                                                                         ั
                                                                              ิ
                    ์
                                  ่
                    ท
                                         �
                                       ิ
                                  ่
                     ี
                                  อเ
                                             ปก
                                            นั
                     สำว่
                                           คุว่
                                            ้
                                            ้
                                   ฮุ
                 ว่ท
                 ิ
                                     นัช
                  ั
                                       ว่
                  ั
                  ศ
                 ิ ท
                                         ย แ
                   นั
                                    ยใ
                                        ป
                ทว่ทศนั์ทสำว่ยงามของอทยานัผิู่เจีอเฮุยในัชว่เป�ย แคุว่นัปกคุรอง  รว่มสำัมผิัสำกบ “ว่ถิชว่ตสำไตลยนันัานั”
                                       ิ
                                       เ
                            ุ
                            อ
                     �
                       ยงามของ
                                 จี
                                 เ
                                 ู่
                            ุ
                            ทยา
                               นัผิ
                                               คุ
                     �
                     ี
                                                รอง
                                งและ
                              จี
                                      ว่
                              ต
                              ิ
                                    ้
                              ิ
                                    งเห
                               ว่
                                   ม
                               ้
                               ้
                                         นั
                                                า
                        นั
                       ต ตนัเองชนัชาตจีว่งและม้งเหว่นัซูานั มณฑลยนันัานั นั
                                          มณฑล
                                              ู
                                             ย
                                              ู
                                              นันั
                            ชา
                                      ิ
                                      ิ
                           นั
                                        า
                         เองช
                                      นัซู
               云南省文山壮族苗族自治州丘北县普者黑景区秀美的山水
               云南省文山壮族苗族自治州丘北县普者黑景区秀美的山水
                                     CFP 图 孙勇刚 制图
                                     CFP 图 孙勇刚 制图
                                                                                                                33
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38