Page 59 - 2025年3月《占芭》
P. 59
,j;oda[rklk9uo | 快乐中文
ຄວາມເປັນມາຂອງນະວະນິຍ່າຍ່
故事背景
ື
່
່
ຶ
ນະວະນິຍ່າຍ່ເລັອງ “ບັັນທຸກຢຸຸນຈີ່ງ” (Yunzhongji) ຕີໜໍ່າ, ດວຍ່ເຫດນ້ ພັາຍ່ໃຕີການຊວຍ່ເຫອຈີາກລັັດຖິ່ະ
່
້
່
້
້
ິ
ອງມາຈີາກເຫດການແຜ່ນດນໄຫວຄ້ງໃຫຍ່ທຸເວນສວນ ບັານ, ບັານແຫງນ້ຈີ່ງໄດຍ່ົກຍ່າຍ່ໄປຍ່ັງເຂດທຸປອດໄພັ.
ີ
່
່
່
້
້
່
້
່
່
ິ
ໍ
(Wenchuan), ແຂວງເສສວນ (Sichuan) ໃນປີ 2008, ຢຸາງໃດກຕີາມ, ຕີົວລັະຄອນເອກ ອາປາຍ່ັງຄົງຄດເຖິ່ິງຜ່ ູ ້
່
່
່
ື
ໂດຍ່ເລັອງລັາວໄດບັອກເລັາກຽວກບັບັານຊົນເຜ່າຈີາງທຸມ ີ ເສຍ່ຊີວດຢຸສະເໝັ້, ດ່ງນ້ນລັາວຈີ່ງໄດຕີັດສນໃຈີຫວນຄນ
ູ
ີ
ິ
່
່
ັ
ິ
້
່
້
່
້
້
່
ົ
ິ
່
ປະຊາກອນ 300 ກວາຄົນໃນບັານຢຸຸນຈີ່ງ ແຂວງເສສວນ , ບັານເກີດ ພັາຍ່ຫັງທຸໄດອບັພັະຍ່ົບັອອກໄປຫັງແຜ່ນດນ
່
້
່
່
້
້
ັ
່
ິ
່
ໃນເຫດການແຜ່ນດນໄຫວຄ້ງໃຫຍ່, ບັານເຮືອນພັັງທຸະ ໄຫວ, ລັາວກບັໄປຍ່ັງຊາກເຮືອນທຸຫັກພັັງທຸຸກຫັງໃນບັານ
້
່
້
່
ລັາຍ່, ຖິ່້າຫນພັັງຖິ່ະລັ່ມ, ພັອມນ້ນການກວດສອບັທຸາງ ເພັອບັອກກາວເລັອງລັາວໃນອະດດ, ປອບັໃຈີຜ່ທຸລັວງລັບັ
ັ
່
່
ີ
່
ູ
ີ
້
້
່
່
່
ໍ
ທຸລັະນີວທຸະຍ່າຍ່ັງສະແດງໃຫເຫນວາ ເນີນພັທຸບັານແຫງ ແລັະ ສານຕີເຈີດຕີະນາລັົມຂອງຜູ່ປະສບັໄພັ, ໃນເວລັາດຽວ
ົ
ັ
່
ູ
ິ
່
້
້
້
່
ັ
່
່
ົ
ນ້ຕີ້ງຢຸູຈີະເກີດການເຊາະເຈີ່ອນພັາຍ່ໃນເວລັາບັເທຸາໃດປີ ກນ ລັາວໄດຄນພັບັຄວາມສະຫງົບັໃນຈີິດໃຈີຂອງຕີົນເອງ.
້
່
້
ປະຫວດນກຂຽນ
ັ
ັ
作者简介
ົ
່
່
ູ
ອາລັາຍ່ ( A Lai ), ຊົນເຜ່າຈີາງ, ນັກຂຽນຮວມສະ ມັກຈີະເຂ້າມາກະທຸບັຈີິດໃຈີຢຸຕີະຫອດ”. ຈີົນມາຮອດວັນ
້
່
່
ິ
ໄໝັ້ຂອງຈີີນ, ເລັມແຕີງກອນໃນປີ 1982. ໃນໄລັຍ່ະກາງ ຄບັຮອບັ 10 ປີ ເຫດການແຜ່ນດນໄຫວ, “ທຸ່ວທຸັງນະຄອນ
່
ົ
່
່
ຸ
ຫາທຸາຍ່ຊມປີ 1980 ໄດຫັນມາຂຽນນະວະນິຍ່າຍ່. ໃນ ເສງຕີູ (Chengdu) ຢຸຸດສະຫງັກ, ສຽງສັນຍ່ານແຈີງເຕີອນ
ີ
ື
້
້
້
ີ
່
ຕີອນເຊ້າຂອງວັນທຸ 12 ພັດສະພັາ 2008 ໜໍ່ງວັນຫັງ ໄພັທຸາງອາກາດ, ສຽງແກລັົດ, ສຽງແກລັົດໄຟື້ ແລັະ ສຽງ
ຶ
່
່
່
ູ
່
ິ
ຈີາກເກີດແຜ່ນດນໄຫວຄ້ງໃຫຍ່ ຢຸເວນສວນ ແຂວງເສ ແກເຮືອກໍາປນດັງໄປທຸ່ວ.” ທຸັນໃດນ້ນນ້າຕີາໄດໄຫອາບັ
່
່
້
່
່
ສວນ, ອາລັາຍ່ ໄດມາເຖິ່ິງ ເມອງອງຊ້ວ (Yingxiu) ທຸເປັນ ໜໍ່າ ອາລັາຍ່, ຕີະຫອດ 10 ປີ ແຫງການຊວຍ່ເຫອບັັນ
່
ື
່
ື
້
້
້
່
່
້
ສູນກາງແຜ່ນດນໄຫວ, ບັແມນໃນຖິ່ານະນັກຂຽນ, ແຕີ ່ ເທຸາທຸຸກ ແລັະ ກສາງຟື້ນຟືູ້ເຂດໄພັພັບັັດ, ຄວາມຊົງຈີໍາທຸ ່
່
່
ິ
ົ
ິ
່
້
່
ົ
້
ແມນ “ອາສາສະໝັ້ັກທຸໍາມະດາຄົນໜໍ່ງ” “ຂອຍ່ໄດປະສບັ ລັາວເຄຍ່ປະສບັພັົບັພັໄດຟື້ນຄນມາ, ລັາວໄດປິດບັົດເລັອງ
່
ົ
້
່
ີ
ື
້
້
່
້
້
ກບັເຫດແຜ່ນດນໄຫວທຸເວນສວນດວຍ່ຕີົນເອງ, ໄດເຫນ ທຸກໍາລັັງຂຽນຢຸໃນຂະນະນ້ນແລັວສາງບັົດເລັອງໃໝັ້ ແລັະ
່
່
່
ັ
ູ
ິ
ັ
່
່
້
້
່
່
້
້
່
ູ
ຶ
່
່
ພັາບັຄວາມສູນເສຍ່ທຸສະເທຸອນໃຈີດວຍ່ຕີາຂອງຕີົນເອງ, ເລັມຂຽນ “ບັັນທຸກຢຸຸນຈີ່ງ” ທຸຄາຢຸໃນໃຈີຂອງລັາວ ມາເປັນ
ື
້
່
້
ັ
ົ
່
້
່
້
ໄດພັບັພັກບັໄລັຍ່ະເວລັາທຸສນຫວັງ ແລັະ ເສາໂສກທຸສຸດ, ເວລັາດົນນານຢຸາງເປັນທຸາງການ.
່
້
ຶ
້
້
ພັອມທຸັງໄດເຫນການຕີສດນຮົນທຸຍ່່ງໃຫຍ່ ແລັະ ເສາໂສກ “ບັັນທຸກຢຸຸນຈີ່ງ” ໄດຖິ່າຍ່ທຸອດເຫດການແຜ່ນດນ
ັ
ູ
່
່
ິ
່
້ ່
້
້
້
່
່
່
ທຸສຸດຂອງມະນຸດໃນການຊວຍ່ເຫອຕີົວເອງ ແລັະ ຊວຍ່ ໄຫວຄ້ງສໍາຄັນທຸເວນສວນຜ່ານສລັະປະການປະພັັນ, ມັນ
່
່
ິ
ື
່
່
່
ິ
ິ
່
ັ
່
ື
່
ເຫອຜູ່ອນ, ລັວມເທຸງມດຕີະພັາບັທຸບັຫວັງຜ່ົນຕີອບັແທຸນ ບັພັຽງແຕີສະແດງອອກເຖິ່ິງຄວາມເຫນອົກເຫນໃຈີ ແລັະ
່
ັ
່
້
່
ັ
່
ໃດໆເລັຍ່.” ຄວາມຫວງໃຍ່ຕີຜູ່ປະສບັໄພັ, ແຕີຍ່ັງສະແດງໃຫເຫນເຖິ່ິງ
ີ
ົ
້
່
່
້
ເມອເວາເຖິ່ິງຄວາມຄາດຫວັງຕີບັົດປະພັັນ, ອາລັາຍ່ ຄວາມກາຫານ ແລັະ ເຂ້ມແຂງຂອງມະນຸດໃນເວລັາທຸຕີອງ
້
່
່
່
້
້
ຫວັງວາ “ຈີະສາມາດສະທຸອນຄຸນຄາໃດໜໍ່ງ ແລັະ ຈີິດວນ ປະເຊີນກບັຄວາມຍ່າກລັໍາບັາກອັນແສນສາຫັດ, ສະແດງ
່
ັ
ິ
່
້
່
່
່
່
່
ົ
ຍ່ານໃດໜໍ່ງອອກມາ”. ດວຍ່ເຫດນ້ລັາວຈີ່ງຫາກເລັມປະ ອອກເຖິ່ິງຄວາມເຄາລັບັ ແລັະ ນບັຖິ່ືຢຸາງສຸດຊ້ງຕີມະນຸດ
ັ
ົ
່
້
່
່
ພັັນຜ່ົນງານເລັອງນ້ໃນປີ 2018, ເຊ່ງແມນ 10 ປີຫັງເຫດ ແລັະ ທຸໍາມະຊາດ, ລັວມເຖິ່ິງການສະແຫວງຫາ ແລັະ ສັນ
່
ີ
ການໄພັພັບັັດ, ຍ່ອນວາ “ຂອຍ່ຍ່ັງຫາຄໍາເວາທຸເໝັ້າະສົມ ລັະເສນຄວາມໝັ້າຍ່ຂອງຊີວດ.
່
້
ິ
ິ
້
່
້
່
ຶ
່
ິ
ັ
່
ູ
ບັໄດ, ຕີກບັເລັອງນ້ຂອຍ່ຕີອງແບັກຮັບັຄວາມຮສກຜ່ດທຸ ່
້
້
້
້
57
